---

Μετά την καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του πολύ καλού District 9, ο Νοτιο Αφρικάνος Neill Blomkamp, δοκιμάζει της δυνατότητες του στο Χόλιγουντ. Έχοντας γράψει και το πρωτότυπο σενάριο, μας μεταφέρει 150 χρόνια στο μέλλον, όπου στη γεμάτη σκουπίδια και μόλυνση Γη μένουν δισεκατομμύρια απόκληροι και φτωχοί, ενώ σε έναν τεράστιο διαστημικό σταθμό έχουν μεταφερθεί οι πλούσιοι και προνομιούχοι. Ο Max (Matt Damon) θα μολυνθεί στο εργοστάσιο που δουλεύει με ραδιενέργεια και θα προσπαθήσει να βρει ένα «εισιτήριο» για το Elysium. Εκεί σε μια κοινωνία κοιμισμένη, τα πάντα είναι οργανωμένα σε κεντρικούς υπολογιστές. Η Delacourt (Jodie Foster) - σε μια ερμηνεία που πρέπει να δεις για να την πιστέψεις - υπουργός Αμύνης ας πούμε, της ουτοπικής κοινωνίας, ετοιμάζει ένα πραξικόπημα ανάμεσα στις εξολοθρεύσεις των παράνομων μεταναστών, με την βοήθεια ενός παρανοϊκού πράκτορα, του Κρούγκερ (Sharlto Copley) - πιθανότατα ο καλύτερος «κακός» της χρονιάς, απλά απολαυστικός.

Όσο η ταινία είναι καλή, είναι πολύ καλή!!! Ο κόσμος είναι απόλυτα ρεαλιστικός και προσεγμένος στην παραμικρή λεπτομέρεια. Ο ρυθμός σωστός και η κινηματογράφηση δυναμική, στο ύφος της πρώτης ταινίας του σκηνοθέτη. Η «βρώμικη» τεχνολογία και το σκουπιδαριό της Γης είναι σαν προέκταση του District 9. O Blomkamp είναι ένας από τους 2-3 σκηνοθέτες που μπορούν να παρουσιάσουν καθαρόαιμη επιστημονική φαντασία στην οθόνη.

Τα προβλήματα προκύπτουν στο σενάριο. Οι προφανείς προθέσεις του σκηνοθέτη, καθ' όλα ευγενείς, ξεπέφτουν σε σεναριακές ευκολίες και ιδεολογικές απλοποιήσεις στο τελευταίο εικοσάλεπτο της ταινίας. Μην θέλοντας να γίνω εγώ αυτός που θα σας προδώσει την υπόθεση, ας πούμε ότι μια δύσκολη και περίπλοκη κατάσταση λύνεται σχετικά απλά και σε συσκευασία δώρου. Πιθανότατα το στούντιο είχε τον πρώτο λόγο σε αυτό. Δεν ξέρω. Χάθηκε πάντως η ευκαιρία για μια πραγματικά μεγάλη ταινία.

Παρόλα αυτά είναι μία από τις καλύτερες blockbuster ταινίες ενός πραγματικά πολύ μέτριου Αμερικάνικου κινηματογραφικού καλοκαιριού. -- Mr. Lakis

ΜΠΟΜΠΙΝΟΜΕΤΡΟ: