Έργα και ημέρες του κυρίου Joe Lynn Turner

Ο τραγουδιστής του έρωτα. Ο κολλητός που θα τραγουδήσει τον πόνο σου μέσα από τα ηχεία. Ένας από τους τραγουδισταράδες που οι ανά τον κόσμο σκληροπυρηνικοί hard rockers και metalheads λατρεύουν να μισούν. Το πηδάλιο της στροφής του Richie Blackmore από την αναγεννησιακή κουλτούρα προς τα αμερικάνικα charts. Η φωνή ενός εκ των πιο υποτιμημένων άλμπουμ των Deep Purple. Η φωνή της εμπορικότερης δουλειάς του Yngwie Malmsteen. Ένας από τους πιο δραστήριους «επισκέπτες» σε δισκογραφίες γνωστών και φίλων. Τα πολλά λόγια είναι φτώχια όταν μιλάμε για τον Joe Lynn Turner. Με αφορμή την επερχόμενη εμφάνισή του στις 13/4 στη σκηνή του Κυττάρου κάνουμε μια συνοπτική ορθή επαλήθευση των όσων ειπώθηκαν παραπάνω.

Τρεις εμφανίσεις του Joe Lynn Turner επί ελληνικού εδάφους:

1991- Deep Purple, Γήπεδο Παναθηναϊκού

Λόγω ηλικίας δεν πρόλαβα την εν λόγω μοναδική συναυλία. Οι Deep Purple περιοδεύουν για το Slaves & Masters και επισκέπτονται για πρώτη φορά τα μέρη μας. Σίγουρα δεν πρόκειται για την κλασική σύνθεση του αγαπημένου συγκροτήματος, αλλά σκεφτείτε ότι πλέον τους βλέπουμε δίχως Richie Blackmore, με τον Ian - βαράμε προσοχές στο όνομά σου αλλά το γήρας ου γαρ έρχεται μόνον - Gillan πίσω από το μικρόφωνο και με τον Jon Lord να μας κοιτά από ψηλά. Μοναδική εμφάνιση λόγω σύνθεσης λοιπόν, για την οποία δυστυχώς δε μπορώ να έχω προσωπική άποψη. Όσοι παρευρέθηκαν πάντως έχουν να θυμούνται τα καλύτερα.

2004 - Hughes Turner Project - Ρόδον

Όταν δύο προσωπικότητες σαν τον Glenn Hughes (a/k/a The Voice of Rock) και τον Joe Lynn Turner μπαίνουν στο στούντιο παρέα και έπειτα βγαίνουν στο δρόμο, η ικανοποίηση των Purple freaks σαν και του λόγου μου δεν περιγράφεται. Έχοντας κυκλοφορήσει δύο ζόρικους δίσκους ως HTP ήρθαν να μας τα πουν από κοντά στη σκηνή του Ρόδον. Ακόμα θυμάμαι ότι το διαφημιστικό 'Deep Purple and Rainbow classics included on the setlist' που έγραφε η αφίσα το είχα βρει αχρείαστο, από τη στιγμή που δύο τέτοια ονόματα θα βρίσκονταν επί σκηνής, ερμηνεύοντας ξεχωριστά αλλά και σε ντουέτο! Φανταστική ερμηνεία και από τους δύο σε μια εμφάνιση που έγραψε τη δική της ιστορία στη συνείδηση των οπαδών τους.  

2009 - Over the Rainbow - Gagarin205

Μεγάλο εγχείρημα, δύσκολα επιτεύξιμο, ακόμα και από μια παρέα μουσικών που έχουν περάσει από το μεγάλο αυτό συγκρότημα. Στη θέση του κιθαρίστα ο υιός Jurgen Blackmore και πίσω από το μικρόφωνο ο Joe Lynn Turner. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην πέρασε καλά, αφού όλοι θέλαμε να σβήσουμε τη δίψα μας για ουράνιο τόξο. Είναι επίσης αλήθεια ότι η πεισματική άρνηση του Richie να εμπλακεί με το hard rock πυροδοτεί σύνδρομο στέρησης σε οπαδούς και συσπειρώνει μουσικούς που θέλουν να καρπωθούν τη ζήτηση. Οι Rainbow ανά τα χρόνια ήταν αυστηρώς μεταβλητοί σε επίπεδο μελών και βλέποντας μια αναπαράσταση της ιστορίας τους από ένα σταθερό line-up καταλάβαμε πόση γνώση είχε ο Richie αναφορικά με το τι κάνει. Αυτό καμιά βδομάδα μετά το πέρας της συναυλίας, όταν και άρχισε να φθίνει το χαμόγελο και να λειτουργούν ξανά οι γδαρμένες φωνητικές μας χορδές.

Fandango: Η λιγότερο γνωστή εκκίνηση του J.L.T. στη δισκογραφία

Πριν την οντισιόν για τη θέση στους Rainbow, που έβγαλε τον Turner για τα καλά στο κλαρί, ένα αμερικάνικο συγκρότημα υπό το όνομα Fandango έγραφε easy listening pop rock με ξώφαλτσες southern επιρροές. Κυκλοφόρησαν τέσσερεις δίσκους με καλύτερο κατά τον γράφοντα το Cadillac του 1981. Πολύ μακριά από το ύφος που έχουμε συνηθίσει τον Joe Lynn Turner ο ήχος των Fandango έχει το δικό του ενδιαφέρον και αξίζει την προσοχή ακόμα και σήμερα. Σύμφωνα με τον Turner διαλύθηκαν λόγω κλοπής του εξοπλισμού τους, μέχρι τότε όμως είχαν καταφέρει να ανοίξουν για συγκροτήματα όπως οι Allman Brothers και οι Chicago. Όχι κι άσχημα, έτσι; Η δισκογραφία τους επανακυκλοφόρησε για πρώτη φορά σε cd το 2006 από την ετικέτα Wounded Bird Records.    

Πέντε δίσκοι με τον J.L.T. που απαγορεύεται δια ροπάλου να απουσιάζουν από τη δισκοθήκη σας

Rainbow - Difficult to Cure (1981, Polydor)

O Richie Blackmore είχε τα μάτια του στραμμένα προς την αμερικάνικη αγορά από το Down to Earth του 1979, όπου και άφησε στην άκρη τη μαγεία και τη μεγαλοπρέπεια των Rainbow όπως τη γνώριζε ο κόσμος επί των ημερών του Ronnie Dio. Προφανώς δίσκοι σαν τους τρεις πρώτους δεν ξαναγράφονται, οπότε ο αρχηγός αλλάζει πορεία από τα μεσαιωνικά και ανατολίτικα παλάτια προς τα ερτζιανά, προς τέρψη μιας μεγαλύτερης μερίδας ακροατών και πορτοφολιών. Χρειάστηκε όμως η στρατολόγηση του Joe Lynn Turner για να πετύχει η συνταγή. Έτσι ο Turner έγινε ο δεύτερος μακροβιότερος τραγουδιστής των Rainbow και συνδέθηκε με την εμπορική περίοδό τους. Ο δίσκος είναι άριστος, από το επιβλητικό εξώφυλλο της Hipgnosis μέχρι τα τραγούδια ένας προς ένα. Ο πλήρης οδηγός της στροφής ενός ήδη επιτυχημένου συγκροτήματος προς εμπορικά μονοπάτια, χωρίς περικοπές στην ποιότητα. Key tracks: "I Surrender", "Spotlight Kid".

Rainbow - Straight between the Eyes (1982, Polydor/Mercury)

Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις, εκτός αν είσαι ο Richie Blackmore, o David Coverdale ή ο Dave Mustaine. Με τον David Rosenthal στη θέση του Don Airey στα πλήκτρα η μπάντα συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε με το Difficult to Cure κυκλοφορώντας έναν εξίσου καλό δίσκο. Τα "Death Alley Driver" και "Stone Cold" γίνονται αμέσως επιτυχίες λόγω ραδιοφωνικής και τηλεοπτικής προβολής, αλλά ο Joe Lynn Turner τα δίνει όλα σε «κρυμμένα» τραγούδια του δίσκου. Key tracks: "Tearin' Out My Heart", "Eyes of Fire".

Rainbow - Bent out of Shape (1983, Polydor/Mercury)

Ο τελευταίος δίσκος των Rainbow με τον J.L.T. πίσω από το μικρόφωνο. Το ύφος της μπάντας έχει παγιωθεί και ο ήχος τους έχει δέσει, με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσουν τον τρίτο δίσκο σε διάστημα τριών ετών με τραγούδια που δεν υστερούν σε τίποτα από αυτά των προηγούμενων δίσκων. Η φωνή του Turner ακούγεται ελαφρώς πιο ώριμη και μεστή, ενώ τα βίντεο κλιπ αφήνουν εποχή, το καθένα για τους δικούς του λόγους. Έπειτα από αυτό το δίσκο η μπάντα θα σωπάσει για παραπάνω από μια δεκαετία, μέχρι να επιστρέψει με πολύ πιο σκληρό πρόσωπο. Key tracks: "Street of Dreams", "Fire Dance".

Yngwie J. Malmsteen's Rising Force - Odyssey (1988, Polydor)

Ως γνωστόν ο Malmsteen είναι μεγάλος θιασώτης του Richie Blackmore και έχει συνεργαστεί με όλους τους τραγουδιστές των Rainbow. Εν έτει 1988 λοιπόν τσιμπάει τον Joe Lynn Turner και κυκλοφορεί το Odyssey που έμελλε να είναι το πλέον επιτυχημένο άλμπουμ της καριέρας του. Η φωνή του Turner δένει υπέροχα και με το νεοκλασικό heavy metal του βιρτουόζου κιθαρίστα και εξαίρει την ικανότητά του να γράφει τραγούδια που δεν απευθύνονται αποκλειστικά σε κιθαρίστες. Key tracks: "Hold On", "Faster than the Speed of Light".

Deep Purple - Slaves & Masters (1990, BMG/RCA)

Όταν οι σχέσεις του Ian Gillan και του Richie Blackmore έφτασαν για άλλη μια φορά στο απροχώρητο, ο μεν αποχώρησε, ο δε φώναξε τον παλιό του γνώριμο από τους Rainbow. Το αποτέλεσμα; Ο πιο 'Rainbow' δίσκος στην ιστορία των Deep Purple και παράλληλα η δισκογραφική πιστοποίηση του ότι ο Richie ποτέ δε βρήκε πληκτρά αντίστοιχου βεληνεκούς με τον μεγάλο Jon Lord.  Σε τούτη τη μοναδική διακλάδωση του επιβλητικού και αειθαλούς γενεαλογικού δέντρου των Deep Purple, το Slaves & Masters είναι γεμάτο τραγούδια που παρεκκλίνουν από την παράδοση του συγκροτήματος αλλά καταλαμβάνουν περίοπτη θέση σε καρδιά και δισκοθήκη. Αδίκως υποτιμημένος δίσκος από τους πολλούς και απείρως λατρεμένος από λίγους και καλούς. Key Tracks: "King of Dreams", "The Cut Runs Deep".

JLT: The solo files

Rescue You (1985, Electra)

Η πρώτη προσωπική δουλειά του, η οποία ήρθε έπειτα από το τέλος των Rainbow. Ο πληκτράς Al Greenwood (Foreigner) έχει συμβάλει τα μέγιστα, αφού συνυπογράφει τα περισσότερα από τα τραγούδια του δίσκου. Το άλμπουμ είναι ξεκάθαρα keyboard oriented AOR στο ρεύμα της εποχής, ό,τι πρέπει για τους λάτρεις του είδους αλλά εξαιρετικά «απαλό» για τους σκληροτράχηλους rockers. Ο δίσκος είναι εξαιρετικά δυσεύρετος στα δισκάδικα αλλά ποιος είπε ότι χτίζεις δισκοθήκη χωρίς υπομονή και επιμονή; Key tracks: "Loosing You", "Endlessly".

JLT (2003, Poly Canyon Records)

Ο δίσκος που φέρει τα αρχικά του στον τίτλο είναι μία από τις πιο σκληρές δισκογραφικές στιγμές του J.L.T. Έχοντας στο πλευρό του ένα μεγάλο αριθμό από καλεσμένους, ο Turner βρίσκει τη χρυσή τομή ανάμεσα στη μελωδία και το κιθαριστικό hard rock μέσα στις συνθέσεις του δίσκου, ανθολογώντας ένα άρτιο άλμπουμ, κομμένο και ραμμένο στην ιδιαίτερη χροιά της φωνής του. Προφανώς τα τραγούδια στα οποία διαξιφίζονται οι κύριοι Joe Bonamassa και Al Pitrelli ξεχωρίζουν! Key tracks: "Dirty Deal", "Excess".

JLT: The 'projects and guests' files

Brazen Abbot - Guilty as Sin (2003, Steamhammer/SPV)

Το συγκρότημα του ταλαντούχου Βούλγαρου κιθαρίστα Nikolo Kotzev είναι υπεύθυνο για μερικούς πολύ αξιόλογους hard rock δίσκους. Αν και πρόκειται για ένα συνεχώς ανανεώσιμο πρότζεκτ από πλευράς μελών, ο έτερος σταθερός πόλος είναι ο Joe Lynn Turner. Το Guilty as Sin είναι ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της μπάντας και οι φίλοι του κιθαριστικού hard and heavy επιβάλλεται να το τσεκάρουν. Εξαίρετη ευκαιρία να απολαύσει κανείς τον Turner σε ποιοτικότατο κιθαριστικό heavy metal. Key tracks: "One Life to Live", "Slip Away".

M.S.G. - "All Shook Up" (διασκευή)
Το «χούι» του Turner να συνεργάζεται με μεγάλους κιθαρίστες, αλλά και των ίδιων να τον προτιμούν στις δουλείες τους, καλά κρατεί και μαρτυρά  την ποιότητά του ως ερμηνευτή και επαγγελματία μουσικού. Μέσα από το δίσκο διασκευών του διαστημικού σκορπιού Michael Schenker, ο Turner συμμετέχει στο "All Shook Up" του Elvis Presley.  

Leslie West – "The Cell"
Πώς είπατε; Ο Turner τραγουδάει μόνο ερωτιάρικα hardrock-άκια και cheesy heavy metal κράχτες; Βαρέστε προσοχές γιατί το λεβιέ χειρίζεται ο τιτανομέγιστος Leslie West. Στον προσωπικό του δίσκο As Phat as it Gets, στον οποίο προφανώς γιορτάζει τα αποτελέσματα της δίαιτάς του, εμπιστεύεται στον Joe Lynn Turner το "Ι Can't Shake It" αλλά και το "The Cell", και αυτός τον βγάζει ασπροπρόσωπο, δίνοντας την πιο άγρια ερμηνεία της καριέρας του.