Πατριδογνωσία

Θυμάστε εκείνο το παλιό «τι είναι η πατρίδα μου; τι να’ναι; μην είναι τα βουνά; μην είν' οι κάμποι; ... ». Λοιπόν κατόπιν ωρίμου σκέψεως, λέω εγώ τώρα ότι είναι ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ - για να μην παρεξηγιόμαστε όχι ντε και καλά μόνον οι «εθνικώς καθαροί» Έλληνοι, εντάξει κυρίως από αριθμητικής άποψης αυτοί, αλλά και όλοι όσοι έχουν έρθει εδώ και έμειναν και γουστάρουν την πατρίδα μας, τους άλλους ανθρώπους που ζουν εδώ, τις συνήθειες μας, τη ζωή μας, τη νοοτροπία μας. Δεν πειράζει που πιθανά δεν γεννήθηκε ο μπαμπάς τους ή η μαμά τους εντός των από το 1948 ορίων της χώρας μας, δεν πειράζει κι αν είχε η μαμά τους λ.χ. καφετί δέρμα, δεν πειράζει αν είναι εβραίοι, καθολικοί, άθεοι, κ.ο.κ. Αρκεί που μιλάν τη γλώσσα μας, τη βρίσκουν με τον ήλιο, τις φραπεδιές, τους φιλόξενους ανθρώπους. Και για να μην παρεξηγιόμαστε και πάλι, αρκεί αυτοί οι «άλλοι» να μην είναι τίποτα μίζεροι, φανατικοί, θρησκειόπληκτοι, ρατσιστές, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να μπουν λ.χ. στο κλαμπ που παίζει ο Αντρέας και να ανατιναχτούν στον αέρα ή που ζουν απομονωμένοι από τους απλούς λαϊκούς ανθρώπους στα γκέτο πολυτελείας που έχουν κληρονομήσει βρίζοντας πρωί-μεσημέρι-βράδυ τους καταραμένους τους «κωλο-έλληνες». Αυτά. Νομίζω την οριοθετήσαμε ορθολογικά την εξίσωση [ Πατρίδα = Άνθρωποι ], εν ολίγοις ως εξής: «Πατρίδα είναι όλοι οι άνθρωποι που την αγαπάνε». Μπορούμε τώρα να προχωρήσουμε παρακάτω.

Η Πατρίδα βέβαια σχετίζεται και με τους κάμπους και τα βουνά (και πάει γυρεύοντας), γιατί δεν είναι τυχαίο ότι τόσοι άνθρωποι από καταβολής κόσμου και ανθρωπότητας έχουν εγκατασταθεί εδώ και δεν κουνάνε ρούπι. Πρέπει να είναι βλάκας κανείς για να θέλει να φύγει από αυτήν την χώρα οικειοθελώς και να κατευθυνθεί βόρεια, νότια, δυτικά ή ανατολικά. Γιατί το κατάστημα είναι γωνιακό, έχει πλούσια γη, πλούσιες θάλασσες, πλούσια βλάστηση, το καλύτερο κλίμα... όλα τα καλά. Φαίνεται ότι ο θεός - ή οι θεοί (σσ. είναι θέμα άποψης ή «μοντέλου») - είχε κέφια όταν έφτιαξε το συγκεκριμένο χωράφι. Είναι μια χώρα που μπορεί να ταΐσει και να ποτίσει τους ανθρώπους της, που μπορεί να φτιάξει εξαιρετικά προϊόντα για να τα πουλήσει σε όλα τα σημεία του ορίζοντα, που έχει κρατήσει (ή και έχει μαζέψει) ανά τις χιλιετίες πολλούς έξυπνους, ταλαντούχους, ευτυχισμένους ουσιαστικά, εργατικούς, εφευρετικούς και προοδευτικούς ανθρώπους, μια χώρα που πάλλεται από ενέργεια (σσ. κυριολεκτώ). Για όλους αυτούς τους λόγους είναι μια χώρα που έχει γνωρίσει και αρκετές ταλαιπωρίες, την τελευταία από τις οποίες ζούμε τώρα.

Γιατί μετά από κατοχές, εμφυλίους, ξενοκίνητες χούντες πάσης φύσεως, αποφασίσαμε - όχι όλοι μαζί πάντως - να γίνουμε «ευρωπαίοι» με τη βούλα του ευαγούς ιδρύματος της πάλαι ποτέ ΕΟΚ, το οποίο με πακτωλούς χρήματος, τη φύση και την ποσότητα του οποίου δεν ελέγχουμε, και με τη βοήθεια κάποιων άχρηστων ντόπιων (σσ. πάντα υπάρχουν τέτοιοι) φρόντισε να εγκαταλείψουμε σιγά-σιγά τις καλλιέργειές μας και τις βιοτεχνίες μας, να αφήσουμε στην άκρη τις εξαγωγές μας, να κλείσουμε τα ορυχεία μας και τους ταρσανάδες, να ξεριζώσουμε τα δέντρα μας, να καταστρέψουμε τις βάρκες μας και να γίνουμε υπάλληλοι, γκαρσόνια, ξενοδόχοι, ασφαλιστές, κ.ο.κ. Δηλητηρίασε δηλαδή την κοινωνία και την πραγματική παραγωγική οικονομία με το χρήμα. Σε βαθμό μάλιστα που οι άνθρωποι ακόμα και τώρα, εν μέσω φτώχειας και ανεργίας, να τρομοκρατούνται από πολιτικούς απατεώνες να κάτσουν καλά για να μη χάσουν το ευρώ και την «ασφάλεια της Ευρώπης» και να τρέμουν σαν junkies που θα τους πάρουν το stuff. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πω τίποτε άλλο επί του θέματος. Θα πρέπει απλά να θυμηθούμε ότι το χρήμα (σσ. όπως το εννοούμε σήμερα κι όχι όπως το εννοούσαν οι αρχαίοι, δηλ. ό,τι είναι χρήσιμο) δεν έχει πραγματική αξία. Πραγματική αξία έχει το ψωμί, το λάδι, το γάλα, το κρέας, οι ντομάτες, το πετρέλαιο, η μόρφωση, το καλό βιβλίο, το rock’n’roll, το περιβόλι του παππού μου, τα δέντρα, το καρπούζι και το μπάνιο στη θάλασσα, κ.ο.κ.

Κάτι ακόμα. Μετά από πολύ διάβασμα (σσ. παραμόρφωση) πιστεύω ότι η πατρίδα μας είναι η πρώτη πατρίδα των ανθρώπων, δηλαδή - για να μην παρεξηγηθούμε και πάλι - η πρώτη περιοχή του πλανήτη όπου κάποιοι άνθρωποι είχαν τη φαεινή ιδέα να σταματήσουν τη νομαδική ζωή, να εγκατασταθούν κάπου μόνιμα (σσ. στη Γραία;) και να αρχίσουν να καλλιεργούν τη γη. Για το λόγο αυτό ίσως η γλώσσα μας έχει τόσο απίστευτο ιστορικό βάθος και ο πολιτισμός μας τέτοια ποιότητα. Και οι άνθρωποι εδώ επιμένουν πάντα και παρά τις κατά καιρούς καταστροφές ξαναχτίζουν στα χαλάσματα (κάτι σαν τον Σκρατ της Εποχής των Παγετώνων και το βελανίδι του). Ίσως μάλιστα η ιστορία μας να πηγαίνει τόσο πίσω, στον Σκρατ δηλαδή... Το λέω αυτό γιατί παρατηρώ κάτι κακομοίρηδες, κομπλεξικούς, σκατόψυχους, αγάμητους και ακαλλιέργητους psycho, που καταναλώνουν υποπροϊόντα τηλεοπτικών κάπηλων μαλακίας και αποκαλούν εαυτούς «εθνικιστές», να θέλουν να μειώσουν αυτήν την Πατρίδα σε ένα είδος τρίτου reich, εξομοιώνοντας την Ελλάδα με τους κανίβαλους του Αδόλφου και τους ψυχασθενείς που μάτωσαν τον κόσμο (και την Ελλάδα ιδιαίτερα) ονειρευόμενοι πιθανά ότι θα πάνε στη Βαλχάλα, στην πραγματικότητα όμως υποκινούμενοι και τότε από μεγαλοτραπεζίτες και μεγαλοβιομήχανους. Αυτοί δεν χωρούν στον ορισμό της Πατρίδας, ούτε καν στον ορισμό του Έλληνα για να συνεννοηθούμε κάποια στιγμή.

Μεθαύριο έχει εκλογές. Ψηφίστε μόνον ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!