...

Beautify Junkyards: folk roots, new routes

Read english text

Η γνωριμία μας με τους Πορτογάλους Beautify Junkyards έγινε πριν από ένα χρόνο περίπου μέσω ενός επτάιντσου της αγγλικής ετικέτας Fruits de Mer που παρουσίαζε διασκευές τους σε τραγούδια του Nick Drake και των Os Mutantes. Το μίγμα κλασικών ροκ και φολκ ήχων με σύγχρονα ηλεκτρονικά που χαρακτηρίζει τον ήχο τους ακουγόταν φυσικά ισορροπημένο, πολύ καλά μελετημένο και κατασταλαγμένο και μας έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση. Κρατήσαμε λοιπόν το όνομά τους και όταν τον Σεπτέμβριο του 2013 κυκλοφόρησαν το επώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους, ήμαστε παραπάνω από πρόθυμοι να το ακούσουμε. Ο δίσκος επιβεβαίωσε πλήρως τις δυνατότητές τους και επιπλέον αποκάλυψε ένα διαβασμένο, ολοκληρωμένο μουσικό όραμα - κάτι που από την αρχή είχαμε υποπτευθεί. Αναπόφευκτα μια συνέντευξη μαζί τους φαινόταν πλέον απαραίτητη για να παρουσιαστούν επαρκώς στους αναγνώστες του Wild Thing. Κάναμε λοιπόν την διαδικτυακή «κουβέντα» που ακολουθεί με τον τραγουδιστή / κημπορντίστα τους João Branco Kyron.

 

Wild Thing: Οι Beautify Junkyards σχηματίστηκαν το 2012. Μιας και πρόκειται για ένα φρέσκο πρότζεκτ, θα θέλαμε αρχικά να σας συστήσουμε σωστά στους αναγνώστες μας. Ποια είναι η ιστορία του συγκροτήματος; Ποια είναι τα μέλη, το μουσικό τους υπόβαθρο και πώς άρχισε η συνεργασία σας;

João Branco Kyron: Το συγκρότημα ξεκίνησε όταν αποφασίσαμε να ηχογραφήσουμε πειραματικά μουσική στην εξοχή. Μαζέψαμε μουσικούς από διάφορα γκρουπ της Πορτογαλίας και αποφασίσαμε να παίξουμε ορισμένες διασκευές ζωντανά σε φυσικούς χώρους. Η υλοποίηση της ιδέας αυτής πήγε τόσο καλά που γρήγορα εθιστήκαμε σ' αυτή τη διαδικασία. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε προϋπηρεσία σε ανεξάρτητα γκρουπ που συνδυάζουν την ηλεκτρονική μουσική με τζαζ, φολκ και ψυχεδέλεια. Τα μέλη του γκρουπ είμαστε οι: João Branco Kyron (φωνή, πλήκτρα), João Moreira (ακουστική κιθάρα, πλήκτρα), JP Daniel (ακουστική κιθάρα, πλήκτρα), Sergue (μπάσο, ξυλόφωνο, omnichord), Watts (κρουστά) και Rita Vian (φωνή, πλήκτρα).

WT: Στο πρώτο σας άλμπουμ, που έχει τ' όνομά σας, περιλαμβάνονται διασκευές τραγουδιών άλλων καλλιτεχνών, η επιλογή των οποίων - κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον - δείχνει ότι έχετε εξαιρετικό γούστο στη μουσική. Εκτός από μουσικοί, είναι κάποιοι από εσάς ταυτόχρονα και συλλέκτες δίσκων;

JBK: Ναι, κάποιοι από εμάς είμαστε όντως και συλλέκτες. Ως μουσικόφιλοι σκαλίζουμε συνέχεια το παρελθόν και ταυτόχρονα αναζητούμε στη νέα μουσική φρέσκες ιδέες. Με αυτόν τον τρόπο ψάχνουμε πηγές έμπνευσης, αλλά έτσι κι αλλιώς μας αρέσει πολύ να ακούμε καλή μουσική ανεξαρτήτως είδους.

WT: Ποια είναι τα πιο αγαπημένα σας άλμπουμ όλων των εποχών απ' όλα τα είδη μουσικής;

JBK: Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση, αλλά μπορώ να αναφέρω κάποια από αυτά, όπως το Future Days των Can, το Radioactivity των Kraftwerk, το σάουντρακ του The Wicker Man, το Music Has the Right to Children των Boards of Canada, το Αn Electric Storm των White Noise, το Pink Moon του Nick Drake, το Space is the Place του Sun Ra κ.ά.

WT: Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας την ιστορία του άλμπουμ Beautify Junkyards; Πριν ένα χρόνο πήραμε μια πρώτη γεύση από τη Fruits de Mer Records. Πόσο καιρό σας πήρε να το ολοκληρώσετε; Ποια διαδικασία ακολουθήσατε για την ηχογράφηση και τη μίξη του δίσκου; Ποιος ήταν ο παραγωγός;

JBK: Η βασική δομή των κομματιών ηχογραφήθηκε εξ' ολοκλήρου στην εξοχή με ένα κινητό στούντιο. Αυτό που επιδιώκαμε δεν ήταν μόνο να ηχογραφήσουμε τα όργανα, αλλά να συμπεριλάβουμε και φυσικούς ήχους ως μέρος της όλης ηχογράφησης. Στη συνέχεια πήραμε αυτό που βγήκε στο στούντιο και αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε με παλιά συνθεσάιζερ και επεξεργαστές εφέ, προσθέτοντας ατμοσφαιρικά και αιθερικά στρώματα. Μετά καλέσαμε και μερικούς φίλους μας μουσικούς να συμμετάσχουν. Την ηχογράφηση και τη μίξη του άλμπουμ έκανε ο Major Tom, ηχολήπτης και αστροναύτης μερικής απασχόλησης (για να είμαι ειλικρινής αυτό είναι το ψευδώνυμο ενός από τα μέλη του συγκροτήματος).

WT: Γιατί αποφασίσατε να κυκλοφορήσετε ένα άλμπουμ μόνο με διασκευές; Παρά την αξία του, θα βρεθούν κάποιοι που θα αναρωτηθούν γιατί δεν επιλέξατε να συμπεριλάβετε δικό σας υλικό. Ποια είναι η φιλοσοφία σας;

JBK: Όπως εξήγησα νωρίτερα, όλα ξεκίνησαν ως ένα πείραμα αφιερωμένο στους υπέροχους καλλιτέχνες που μας έχουν εμπνεύσει. Όταν αντιληφθήκαμε πού πάει το πράγμα, σκεφτήκαμε ότι το καλύτερο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να τους αφιερώσουμε ολόκληρο το πρώτο μας άλμπουμ. Είναι σα να παρουσιάζουμε τις ρίζες μας πριν μεγαλώσουν τα φυτά μας κι αρχίζουν να βγάζουν άνθη. Όπως και με το άλμπουμ των Davy Graham και Shirley Collins Folk Roots New Routes (1964), στη συνέχεια θα ξεκινήσουμε το ταξίδι μας σε νέους προορισμούς και το επόμενο άλμπουμ θα περιέχει αποκλειστικά δικό μας υλικό. Στο παρελθόν δεν ήταν τόσο ασυνήθιστο τα συγκροτήματα να ξεκινούν την καριέρα τους παίζοντας διασκευές κι εμείς ταυτιστήκαμε μ' αυτήν την ιδέα. Από τη στιγμή που αυτό δεν ήταν προγραμματισμένο, νομίζω ότι υπάρχει μια δόση μαγείας στα κομμάτια και τον τρόπο που τα ερμηνεύσαμε ξανά, σχεδόν 40 χρόνια αργότερα.

WT: Μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια για όσους συμμετέχουν στο άλμπουμ, δηλαδή τους Ι-Wolf, Erica Buettner, Karine Carvalho και Riz Maslen;

JBK: Ο I-Wolf είναι μέλος του αυστριακού συγκροτήματος Sofa Surfers και είναι φίλος εδώ και καιρό, είναι πολύ καλός παραγωγός και έχουμε δουλέψει μαζί του πολλά χρόνια σε άλλα συγκροτήματα. Τον καλέσαμε να τραγουδήσει τα γερμανικά στο "Radioactivity". Η Erica Buettner είναι μια φοβερή Αμερικανίδα φολκ τραγουδίστρια, που ζει αυτόν τον καιρό στη Λισαβόνα. Η Karine Carvalho είναι ηθοποιός και τραγουδίστρια από το Σάο Πάολο (Βραζιλία) κι έχουμε κάποιους κοινούς φίλους. Όταν σκεφτήκαμε ότι θα ηχογραφούσαμε κάποια διασκευή Os Mutantes, ήταν η τέλεια επιλογή για τα φωνητικά. Η Riz Maslen είναι η Βρετανίδα μουσικός που βρίσκεται πίσω από το ηλεκτρονικό-ψυχεδελικό πρότζεκτ Neotropic, επίσης είναι χρόνια συνεργάτιδά μας και η ερμηνεία της στο "Parallelograms" της Linda Perhacs ήταν φοβερή.

WT: Ποια ήταν η ανταπόκριση στο άλμπουμ μέχρι στιγμής στην Πορτογάλια, αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο;

JBK: Η ανταπόκριση από την Πορτογαλία και το εξωτερικό είναι εκπληκτική. Το άλμπουμ έχει λάβει πολύ θετικές κριτικές από σημαντικά περιοδικά και ιστοσελίδες και παίζει σε ραδιοφωνικούς σταθμούς όπως το BBC 2, το BBC Radio 6 και σταθμούς αμερικανικών πανεπιστημίων. Τα περισσότερα σχόλια μιλούν για το πώς έχουμε προσεγγίσει τα τραγούδια, με σεβασμό στις πρωτότυπες εκτελέσεις τους αλλά και δίνοντας το προσωπικό μας ύφος, όπως για παράδειγμα, στα κομμάτια των Kraftwerk και του Donovan που στις δικές μας εκδοχές προκαλούν μια κοινή αίσθηση.

WT: Πόσο βοήθησε η προβολή σας μέσω της Fruits de Mer στο να χτίσετε ένα όνομα εκτός Πορτογαλίας;

JBK: Ήταν πολύ σημαντικό που κάναμε το πρώτο μας σινγκλ με την FdM, μας άνοιξε πολλές πόρτες και δε θα μπορούσαμε να έχουμε καλύτερη προώθηση. Ο Keith είναι λάτρης της μουσικής και πίστεψε σε εμάς από την αρχή.

WT: Ποια είναι τα σχέδιά σας για την προώθηση του άλμπουμ; Έχετε προγραμματίσει κάποιες εμφανίσεις στην Ευρώπη;

JBK: Θα ξεκινήσουμε μια εγχώρια περιοδεία το Νοέμβριο και θα παίζουμε μέχρι το Μάρτιο. Μετά την Πορτογαλία θέλουμε να παίξουμε και στο εξωτερικό, σε κάποια φεστιβάλ της Ευρώπης και να κάνουμε ορισμένες εμφανίσεις στη Μ. Βρετανία.

WT: Στη χώρα μας δε γνωρίζουμε και πολλά για τη μουσική σκηνή της Πορτογαλίας. Πιστεύετε ότι υπάρχουν εκεί κάποια σχήματα τα οποία πρέπει να προσέξουμε;

JBK: Η Πορτογαλία βρίσκεται στην ακμή της δημιουργικότητάς της. Υπάρχουν πολλά νέα συγκροτήματα που εξερευνούν όλα τα είδη μουσικής και κάποια από αυτά έχουν αρχίσει να γίνονται γνωστά, όπως οι Dead Combo (ένα θαυμάσιο ορχηστρικό ντουέτο), ο Nοrberto Lobo (δεξιοτέχνης κιθαρίστας που βαδίζει στα χνάρια του John Fahey), ο Legendary Tigerman (μια ροκ μηχανή / one-man-show) και κάποια υποσχόμενα νέα γκρουπ και καλλιτέχνες, όπως οι Memória de Peixe, η Erica Buettner (που συμμετέχει και στο δίσκο μας) και οι Peixe:Avião.

WT: Γνωρίζετε Έλληνες καλλιτέχνες που να σας αρέσουν;

JBK: Δυστυχώς η ελληνική μουσική δεν είναι πολύ γνωστή εδώ στην Πορτογαλία. Παρακολουθώ ένα νέο φοβερό ντουέτο, έναν Έλληνα ντράμερ κι έναν Πορτογάλο μουσικό που ζουν στη Σκωτία και λέγονται Numbers are Futile. Αξίζει να τους ακούσετε στο bandcamp.

WT: Η Ελλάδα και η Πορτογαλία έχουν πολλά κοινά, ειδικά το τελευταίο διάστημα. Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θα θέλατε να μεταφέρουμε στο ελληνικό κοινό;

JBK: Ναι. Και οι δύο χώρες περνούν μια περίοδο κοινωνικής αναταραχής. Νομίζω πως όλοι ξέρουμε την αιτία όλων όσων συμβαίνουν, ακόμη κι αν η πηγή των οικονομικών μας προβλημάτων διαφέρει κάπως. Βρισκόμαστε στην αρχή σημαντικών μεταρρυθμίσεων και πρέπει να παλέψουμε για ένα θετικό αποτέλεσμα. Οι άνθρωποι πλέον δε νοιώθουν ότι εκπροσωπούνται από τις πολιτικές παρατάξεις και έχουν κουραστεί να βλέπουν άθλιες πολιτικές, διαφθορά και έλλειψη δικαιοσύνης από μια ανέγγιχτη μειονότητα που κυβερνά. Υπάρχει στην ατμόσφαιρα μία αύρα ανάλογη με το τέλος των 60s χωρίς όμως την αθωότητα εκείνης της εποχής, αν και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχουμε ελπίδα. Εμείς φιλτράρουμε τους καιρούς που ζούμε μέσα από τη μουσική μας αντί να επιχειρούμε άμεσες παρεμβάσεις και κηρύγματα. Χρησιμοποιούμε τη μουσική για να φτιάξουμε έναν ισχυρό δεσμό με τη γη, τα στοιχεία την φύσης, την αγάπη και τις αξίες που πρέπει να μας διέπουν, έτσι ώστε να είμαστε πιο κοντά στη φύση μας και να μην παρασυρόμαστε από τις φωτεινές επιγραφές που μας αφαιρούν τη συνείδηση και τα πιστεύω μας.

Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης στα αγγλικά:

We were introduced to Portugal's Beautify Junkyards about a year ago listening to a Fruits de Mer 7" that featured their takes on Nick Drake and Os Mutantes. Their blend of classic rock and folk sounds with modern electronics sounded naturally balanced, extremely well-thought and mature and they made an impression on us. We kept their name in mind and when in September 2013 they released their debut album we were eager to listen. Their eponymous first platter confirmed their skills and further revealed a well informed, complete musical vision -- something that we suspected being there from the start. Inevitably we felt an interview with them was now necessary, because we needed to thoroughly introduce them to our readers. So we had this 'talk' with their vocalist / keyboardist João Branco Kyron over the net.

 

Wild Thing: Beautify Junkyards formed in 2012; it's a new project, so we should first properly introduce you to our readers. What's the story of the band? Who are its members, what's their musical background and how did you come together?

João Branco Kyron: The band started when we decided to make some experimental recordings in the fields. We gathered musicians from numerous Portuguese bands and decided to record some cover versions live in nature spots. Things turned out so well that rapidly we became addicted to it. Most of us have a background on indie bands crossing electronic music with jazz, folk and psychedelic. The band members are: João Branco Kyron (voice, keyboards), João Moreira (acoustic guitar, keyboards), JP Daniel (acoustic guitar, keyboards), Sergue (bass, xylophone, omnichord), Watts (percussion) and Rita Vian (voice, keyboards).

WT: On your eponymous first album you have covered a number of songs by other artists, showing - according at least to my opinion - exquisite taste in music. Besides being musicians, are some of you record collectors?

JBK: Yes, some of us are indeed record collectors. Αs music lovers, we are always digging the past and also looking for the edges of the new music being produced. We do that to look for sources of inspiration, but also because we really enjoy listening great music independently of genres.

WT: Which are your most favourite albums of all times and genres?

JBK: It's always a tough question to answer, but Ι can mention some of them, like Can's Future Days, Kraftwerk's Radioactivity, The Wicker Man soundtrack, Boards of Canada's Music Has the Right to Children, White Noise's An Electric Storm, Nick Drake's Pink Moon, Sun Ra's Space is the Place etc.

WT: Can you share the story of the making of Beautify Junkyards (the album)? A year ago we were given a first taste through Fruits de Mer releases. How long did it take for you to complete it? What was the process of recording and mixing the album? Who produced it?

JBK: Τhe basic structure of the songs was recorded entirely in the fields with a mobile studio. The idea was to capture not only the instruments but also the surrounding sounds as part of the whole. After that we took the result to the studio and started to play around with vintage synths and FX processors, adding new spacey and ethereal layers. After that we invited musicians (friends of ours) to join us. The album was recorded and mixed by Major Tom, sound engineer and part-time astronaut (in truth it's a pseudonym of one of the band's members).

WT: Why did you decide to release an album full of covers? As great as it is, there will still be people wondering why you didn't opt to include some material of your own. What is the band's philosophy?

JBK: As Ι explained before, it all started as an experiment dedicated to wonderful artists that inspire us and when we perceived the way things were going, we thought the best homage we could do was to dedicate this first album to them. It's like presenting the roots before our own flowers and plants start to grow. Like Davy Graham and Shirley Cοllins' album Folk Roots New Routes, now we will be going to take a journey to new routes and the next album will be exclusively composed by our own original material. In the past it was not so unusual for bands to start their careers playing covers and in that sense we identified with that. Since it was something that was not rationally planned, Ι think it contains a great dose of magic within these tracks, their background and the way we reinterpreted them almost 40 years later.

WT: Can you tell us a few words about your guests in the album - I-Wolf, Erica Buettner, Karine Carvalho and Riz Maslen?

JBK: I-Wolf is a member of Austrian band Sofa Surfers and he is a long time friend, he is a great producer and has been working with us in other bands for many years. We invited him to sing the German part of "Radioactivity". Erica Buettner is a wonderful American folk singer that is currently living in Lisbon. Karine Carvalho is an actress and singer from São Paulo that has some common friends with us and as soon as we thought about a cover of a song by Os Mutantes, she was the perfect choice to sing it. Riz Maslen is a British musician behind the electronic-psychedelic project Neotropic. She is also a long time collaborator and did a terrific interpretation of Linda Perhacs' "Parallelograms".

WT: What has been the response to the album so far in Portugal and internationally?

JBK: The response is being wonderful in Portugal and abroad. Wonderful reviews in important magazines and sites and airplay in important radios like BBC 2, BBC Radio 6 and US college radios. We are overwhelmed with things that are being written about the way we approached the songs, respecting the originals but at the same time giving them our personal touch, making, for instance, songs by Kraftwerk and Donovan have a common feel.

WT: How much has your international exposure through Fruits de Mer (FdM) help build a name for you?

JBK: It was very important that our debut single was on FdM. It opened a lot of doors and we couldn't wish a best presentation card. Keith from FdM is a great music enthusiastic and he believed in our band from the start.

WT: What are your plans for promoting the album? Have you any scheduled shows in Europe?

JBK: We will start a national tour in November and we will be playing until March. After Portugal we want to play abroad in some festivals in Europe and do some gigs in the U.K.

WT: Little is known about the Portuguese scene in our country. Do you feel there are some acts in Portugal that we should pay attention to?

JBK: Portugal is living a creative peak. There are a lot of new bands exploring all kind of genres and also some more established bands starting to be known outside Portugal. Just to name a few: Dead Combo (marvellous instrumental duo), Norberto Lobo (a guitar virtuoso on the legacy of John Fahey), Legendary Tigerman (one man's pure rock machine) and some promising new bands/artists like Memória de Peixe, Erica Buettner (one of our guests) and Peixe:Avião.

WT: Do you know any Greek acts?

JBK: Unfortunately Greek music is not so known here in Portugal. I am following a new terrific project formed by a Greek drummer and a Portuguese musician that both live in Scotland, called Numbers are Futile. It's worth listening to their bandcamp.

WT: Greece and Portugal have a lot of things in common. Especially recently. Is there any message you'd like us to convey to the Greek audience?

JBK: Yes, both our countries are going through a period of social turmoil. I think we all know the root cause for that, even if the source of the financial problems differs in some aspects. This is the beginning of a major transformation and we must struggle to make it a positive one. People just don't feel represented by their political class anymore and are tired of observing lousy management, corruption and lack of justice by a minority of untouchables. It's like an end of 60s aura but without the innocence of that period, which doesn't mean we shouldn't have hope. We use music to channel the times we are living in; instead of doing a direct intervention, delivering a speech, we use music to bring a strong connection to the earth, to natural elements, to love and to values that we must bring to the agenda, so that things will become more related to our source and not to the deceiving neon brand logos that try to flash out our consciousness and believes.

Tags: Beautify Junkyards, interview