Bowie lives...
[11/01/16]
Χθες το βράδυ έφυγε ο Bowie. 69 χρόνων, μετά από 18 μήνες μάχη με τον καρκίνο. Δυστυχώς. Ευτυχώς όμως, όπως γράφεται από τα media, στο σπίτι του και με την οικογένειά του. Αυτές τις μέρες στα δισκάδικα θα βρείτε τον ολοκαίνουργιο δίσκο του, το Blackstar, μια τελευταία υπενθύμιση προς τους δύσπιστους και αυτούς που δεν πρόλαβαν να καταλάβουν, για το ποιος ήταν.
Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, όταν ήμαστε μικροί ο τύπος αυτός μας είχε μπερδέψει (δεν ξέραμε ακόμη...). Μας φαινόταν ή του ύψους ή του βάθους. Τα χρόνια πέρασαν, ό,τι και να έκανε κατά μυστήριο τρόπο - μα τον Κθούλου - το παρακολουθούσαμε και μας έστελνε μόνιμα στο δισκάδικο με κάθε νέα κυκλοφορία του, ακόμα κι αν τηρούσαμε μια «κριτική» στάση... Τελικά, με την πάροδο των χρόνων, ένας γλόμπος άναψε και το πιάσαμε (έτσι γίνεται συνήθως). Ο τύπος ήταν πάντα - ακόμα και στις «εμπορικές» του στιγμές - ένας από τους κορυφαίους δημιουργούς και agents provocateurs της εποχής που κλείνει σιγά-σιγά με την αναχώρηση των τελευταίων μεγάλων. Είτε αρέσει σε «φανατικούς μουσουλμάνους» του ροκ είτε όχι, ο Bowie ανήκε σε μια ολιγάριθμη ομάδα ανθρώπων, μια αξιοκρατικά πραγματική ελίτ χωρίς την οποία η εποχή μας και η συλλογική μας ενασχόληση με τη μουσική απλά δεν θα ήταν η ίδια (δεν μπαίνω σε ονόματα, γιατί ακόμη μερικοί ζουν). Bowie lives...
Ανθολόγιον 2015: H πρώτη φορά...
(όπως συλλέχθηκε από τον ηλ. τύπο)
-Τον είδες τον Τσίπρα; 40 χρονών με δύο παιδιά και πρωθυπουργός!
-Άσε με ρε μάνα. Διάλογος ανωνύμου ελληνικής οικογενείας (Ηθικόν δίδαγμα: Πάλι καταφέραμε να βρούμε ... Εθνάρχη με πέραση στις γριές.)
Είχαμε μια ευκαιρία να χρεοκοπήσουμε και τη χάσαμε. Ο 'one and only' Γιάνης (Αχ συμφωνούμε Γιάνη μου, αλλά ποιος μας ακούει; - γαμώτο!)
Αν μακροημερεύσει αυτή η κυβέρνηση θα μας πάρουν και την Ακρόπολη. Βαγγέλας (ο της ιστορικής παρατάξεως, αλλά δεν χρειάζεται και πολύ ταλέντο για να πει κανείς το προφανές.)
Ζωής θέλοντος θα πάει η συμφωνία στη Βουλή. Ευκλείδης Τσακαλώτος, βασικά αγγλόφωνος τσάρος της οικονομίας (ριζοσπαστικά αρισττερούλικη σύνταξη #1. Υ.Γ. «Πώς είπατε;;»)
Δεν κάναμε δηλώσεις που εκτίθουν τη χώρα. Αλεξέι «Τσε» Τσίπριν, δε μπος (ριζοσπαστικά αρισττερούλικη σύνταξη #2. Υ.Γ. «Πώς τα λες;»)
-Πόσων ετών είσαι;
-Όσο δείχνω...
-Ποιον θάψατε μωρή στην Αμφίπολη; Δημώδες (Κλέη προγόνων παιδεύουσι απογόνους.)
Δηλαδή, πόσα μακαρόνια τρώει ο κόσμος για να βγάλουμε την αύξηση 10% στις δαπάνες του; Νίκος Φίλης, άνθρωπος του λαού (α, όλα κι όλα, όταν κάνουμε οικονομοτεχνικές μελέτες δεν μπορούμε να αγνοούμε πατάτες και φασολάκια...)
-Αφεντικό, πότε θα πάρουμε άδεια;
-Αχαχαχαχα καλό! Το άλλο με το πότε θα πληρωθείτε το ξέρετε; Πάλη των τάξεων (Τουλάχιστον όμως έχουμε γκουβέρνο ακριβοδίκαιο και... ο Θεός θα μας λυπηθεί - δεν μπορεί! Έτσι δεν είναι; Ε;)
Μπαίνω σπίτι από δουλειά, βλέπω Γερμανό με σανδάλι ξαπλωμένο στον καναπέ. «Έλα», μου λέει, «φίλε, σα στο σπίτι σου.» Τι συμφωνία έκλεισαν ρε μαλάκα;! Ανωνύμου του Έλληνος (Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Οι Έλληνες όμως...)
Καλό 2016...
Υ.Γ. Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους, υπάρχουν και άτομα που δεν έχουν γούστο.
