---

Για τους D.R.I. δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Αυτός ήταν και ο λόγος που για δεύτερη συνεχόμενη Τετάρτη ο δρόμος μας οδήγησε ξανά σε ένα από τα πιο γνωστά στέκια των Εξαρχείων, το ΑN. Από την πρώτη στιγμή η προσέλευση του κόσμου φάνηκε ικανοποιητική ενώ πολύ θετική εντύπωση προκάλεσε η μεγάλη ανταπόκριση του νεαρού κοινού.

Το καλωσόρισμα, η μάλλον η πρώτη εικόνα μπαίνοντας στο ΑΝ ήταν ο Harald Oimoen, ο μπασίστας των D.R.I.,  που τα έλεγε με κάποιον από το κοινό στο μπαρ. Λίγο αργότερα και ακριβώς στην ώρα τους την βράδια ήρθαν να ανοίξουν ιδανικά οι «δικοί» μας Mentally Defiled. Από την αρχή φάνηκε ότι η μπάντα έχει πολύ πορωμένους υποστηρικτές, αφού τα mosh pit ξεκίνησαν από τα πρώτα κιόλας λεπτά της εμφάνισης τους. Ποιος νοιάζεται αν το κοινό κάτω από την σκηνή ήταν λίγο; Με κομμάτια σαν τα "Retro Nerd", "Necrohooligan" και "Politicize" ήταν πολύ και ικανό για να προκαλέσει τον πανικό και να τον διατηρήσει  μέχρι να βγουν τα τέρατα του crossover! Λίγο πριν το τέλος οι Mentally Defiled διασκεύασαν το "Suicidal Maniac" των Suicidal Tendencies παρέα με τον Harald Oimoen που ανέβηκε στην σκηνή για να τραγουδήσει μαζί τους. «Έρχονται οι Θεοί» ακούστηκε στην αποφώνηση των Mentally Defiled και ο χώρος άρχισε να γεμίζει όλο και περισσότερο! Μικρό διάλειμμα για μπύρα και κάπου εδώ ξεκινούν οι απόλυτες hardcore στιγμές που ζήσαμε όσοι βρεθήκαμε σε αυτό το λάιβ.

Οι D.R.I. ανέβηκαν στην σκηνή και αυτό που θα ακολουθούσε ήταν αναμενόμενο. Ο Kurt Brecht χαιρέτησε το κοινό, που μετά από λίγο θα μετέτρεπε τις μπύρες και τα νερά σε αγιασμό. Επιβλητικοί, επιβεβαιώνοντας την ιστορικότητά τους στο είδος τους, ξεκίνησαν την setlist τους με τα "Who Am I?'' και "Slumlord", ενώ ταυτόχρονα ο Brecht με την σχιζοφρενική του μορφή και ο Oimoen με το παρανοϊκό του βλέμμα έδιναν το έναυσμα για σφαγή. Επικράτησε ο απόλυτος χαμός. Υπό τους ήχους του "Argument Then War" τα κεφάλια έλιωναν από το ασταμάτητο headbanging και οι D.R.I. φαίνονταν να το διασκεδάζουν αυξάνοντας την απίστευτη ενέργεια τους στο κατακόρυφο. Φυσικά δεν έλειψε και το επαναλαμβανόμενο stage diving, άλλα και το «μονόζυγο» από τη σιδερένια μπάρα όπου ήταν οι προβολείς. Νομίζω πως με τόσες αγκαλιές που έκαναν τα παιδιά της ασφάλειας με τους stage divers, αργότερα θα αντάλλαξαν τηλέφωνα και θα πήγαν όλοι μαζί για σουβλάκι στου Κάβουρα. "Madman", "Violent Pacification", "Five Year Plan" ήταν μερικά ακόμα από τα τραγούδια-ύμνους που έδωσαν το έναυσμα να χυθεί αίμα (και μπύρα), άλλα μια από τις πιο ωραίες στιγμές ήταν αυτή λίγο πριν το encore, όπου το κοινό με την συνοδεία του Harald και του ντράμερ βροντοφώναζε «D.R.I. οε-οε-οε» σε παρεϊστικη ατμόσφαιρα. Δεν λέω, τεράστια μπάντα οι D.R.I., άλλα καθ' όλη τη διάρκεια του λάιβ σκεφτόμουν αν είναι λογικό ένα συγκρότημα που έχει να βγάλει δίσκο από το μακρινό 1995, να μαζεύει τόσο πολύ και τόσο φανατικό κόσμο στα λάιβ του. Τέλος πάντων, αφού γεμίσαμε από thrash κατάνυξη και ήμασταν παρόντες στα τριακοστά γενέθλια των μεγάλων Τεξανών, ήταν τιμή μας.

Μετά τους Truckfighters, Cancer Bats, Still Corners και Frenic η Ρ90 Events έκανε το ιδανικότερο κλείσιμο για τη συναυλιακή σαιζόν που μας πέρασε με τους D.R.Ι. υποστηρίζοντας μια μουσική πολυφωνία που ελπίζουμε να συνεχιστεί και τον επόμενο χειμώνα. -- Χρύσα Κεκάκου.