---

Ξεκινάω με μια δική μου υποκειμενική άποψη: Οι Γκρόβερ είναι μια «δύσκολη» περίπτωση. Πιστεύω ότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια πληρώνουν κατά κάποιο τρόπο την συμμετοχή τους στην θρυλική Διατάραξη Κοινής Ησυχίας στο μακρινό 1984 μεν, αλλά σε μια πολύ καθοριστικής στιγμή της ελληνικής σκηνής, όταν άρχιζαν να ξεχωρίζουν ας-το-πούμε-συμβολικά, τα «στρατόπεδα» σε αυτήν. Με ήχο κάπως παράταιρο σε σχέση με τις άλλες μυθικές μπάντες που υπήρξαν εκεί, με ύφος και εξέλιξη πολύ διαφορετική, αλλά με έναν διαρκή συγχρωτισμό και σύμπλευση με έναν χώρο που δεν είχαν ποτέ φανατικούς οπαδούς, έμειναν αναπόφευκτα στην σκιά όλων των υπολοίπων και σε μεγάλο βαθμό οι ίδιοι έθαψαν τον δικό τους κόπο.

Και τι κόπο; Μιλάμε για μια από τις παλιότερες και μακροβιότερες μπάντες στην Ελλάδα με ιστορία που αρχίζει στο μακρινό 1981 (!!!!) και που όταν ξεκίναγαν οι Τρύπες τους μνημόνευαν ως επιρροή τους! Αντί να ανοιχτούν και να κινηθούν σε άλλες κατευθύνσεις, ακόμη και όταν ο ήχος τους αντικειμενικά εκεί οδηγούσε, επέλεξαν (;) να μείνουν γύρω από την αρχική ολίγον στερεοτυπική εικόνα της πρώτης φάσης τους.

Με αυτή την σκέψη, και έχοντας τη χαρά να τους δω σε μούλτι-κούλτι σύνθεση με τους Εκτός Ελέγχου στο b-fest του 2010, και έχοντας την τιμή να μοιραστώ και κοινή σκηνή στο περσινό μας πάρτι στο "80s punk gathering", πάλι στο ΑΝ, πήγα στην συναυλία τους το Σάββατο 23 Μαρτίου, με ένα κακό προαίσθημα. Όχι ως προς το τι θα έβλεπα, αλλά ως προς την συμμετοχή του κόσμου.

Πράγματι και παρ' όλη την επικοινωνιακή εκστρατεία που προηγήθηκε τις εβδομάδες πιο πριν με διάφορες συνεντεύξεις σε μουσικά sites, παρόλη την πρόσφατη νέα κυκλοφορία τον Γενάρη του δίσκου τους Γέννημα Θρέμμα, παρ' όλο το γεγονός ότι η εμφάνιση τους αυτή είναι η πρώτη ουσιαστικά εμφάνιση τους ως Γκρόβερ - χωρίς τις προσθαφαιρέσεις με τους Εκτός Ελέγχου - στην Αθήνα, και παρ' όλο το σχετικά προσιτό εισιτήριο των 8 ευρώ ελάχιστες δεκάδες θεατές βρέθηκαν τελικά σε ένα παγωμένο ΑΝ.

Αυτό, το πολύ λυπηρό γεγονός, ασφαλώς αδικεί την μουσική αξία της μπάντας, αλλά ενισχύει αυτό που φανταζόμουν: οι Γκρόβερ για τον κόσμο παραμένουν η «μπάντα της Διατάραξης» με τον πιο περίεργο ήχο που δεν έχτισαν το προφίλ των άλλων. Οι μεν πάνκηδες τους θεωρούν πολύ 'smooth' και 'light' για τα γούστα τους και όλοι οι άλλοι τους έχουν ταυτίσει με την γέννηση του ελληνικού πανκ άρα τους έχουν εκ των προτέρων κατατάξει κάπου.

Αυτό αντανακλάστηκε μεν στην χαμηλή προσέλευση αλλά και στην ποικιλία. Πραγματικά ήταν εκεί ένα ετερόκλητο και αμήχανο κοινό, από παλιο-ροκάδες, παλιούς πάνκηδες, λίγους νεότερους και κόσμο που δεν είχε κάποια συγκεκριμένη ταυτότητα. Από μια άποψη καλό, αλλά από την σκοπιά ενός λάιβ απέχει από το να κάνει έναν συναυλιακό χώρο να ζεσταθεί και να αποκτήσει κάποια ταυτότητα. Στην μεγάλη πλειοψηφία του, ο κόσμος είχε έρθει για να μελετήσει την άγνωστη σε πολλούς μπάντα.

Την βραδιά στο ΑΝ άνοιξαν οι Spinners, ένα δυναμικό τρίο με ενδιαφέρουσες συνθέσεις σε μετά-πανκ βαρύ ήχο, έξυπνο rhythm section, αλλά μέτριο ήχο σε κιθάρα και φωνή και εμφανή έλλειψη εμπειρίας στην κίνηση τους πάνω στη σκηνή. Παρ' όλα αυτα έκαναν ένα ωραίο πέρασμα από την σκηνή για τρίτα τέταρτα από τις 11 και μετά. Σίγουρα αν προσέξουν λίγο μερικές λεπτομέρειες και αποκτήσουν περισσότερη αυτοπεποίθηση στα λάιβ τους, θα μας απασχολήσουν ξανά στο μέλλον. (http://www.youtube.com/user/mpoulampaki)

Γύρω στις 12 τα μεσάνυχτα ανέβηκαν οι Γκρόβερ, με την σύνθεση που τώρα έχουν δηλαδή τους Περτσινό στα φωνητικά (μια εμβληματική φυσιογνωμία της σκηνής), Στέλιο Τσέλιο στην πρώτη κιθάρα και Κώστα Χανταβά στην δεύτερη, τον μπασίστα Χρήστο Παππά και τον σπουδαίο ντράμερ Λάζαρο Πλιάμπα.

Επέλεξαν να χωρίσουν περίπου στην μέση το σετ που επέλεξαν να παρουσιάσουν, με το πρώτο μισό εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στον πρόσφατο δίσκο τους. Έπαιξαν σχεδόν ολόκληρο το Γέννημα Θρέμμα με αποκορύφωμα της βραδιάς το καλύτερο του, νομίζω, το «Μια σταλιά η Θεσσαλονίκη».

Με ήχο καθαρό και μετρημένο, αισθητική που παραπέμπει σε κλασικό ροκ, alternative, δόσεις μεταπάνκ, ρέγγε κατάφεραν να ζεστάνουν τον ακόμη δύσπιστο και διστακτικό κόσμο. Κάπου εκεί, πέρασαν σε παλιότερα κομμάτια από τις πρώτες δουλειές τους, τα οποία είναι αλήθεια ότι ο κόσμος τα υποδέχτηκε με μεγαλύτερο ενθουσιασμό.

Ασφαλώς η «Μονοτονία» και το «Σ' αυτή την πόλη» δεν θα μπορούσαν να λείψουν. Μετά από μιάμιση ώρα περίπου, μας αποχαιρέτησαν και κατέβηκαν μέσα σε χειροκροτήματα από την σκηνή.

Έφυγα με την αίσθηση ότι είδα μια καλή συναυλία, αλλά και την εντύπωση ότι την επόμενη φορά που θα ξανάρθουν στην Αθήνα, αν μη τι άλλο θα έχουν φτιάξει μια μεγαλύτερη βάση οπαδών. -- Γιώργος Χλωρός

Γκρόβερ, set-list 23 Μαρτίου, ΑΝ Club:

01. Τίποτα δεν θα αλλάξει
02. Φόνισσα τύχη
03. Γέννημα θρέμμα
04. Ο νικητής
05. Ξανά
06. Φαντασία
07. Η πόρτα της ζεστασιάς
08. Εμείς
09. Ψέματα σου λένε
10. Μια σταλιά η Θεσσαλονίκη
11. Γιατί
12. Λόγια που δεν λέγονται
13. Είμαι ένας κίνδυνος
14. Συστήματα
15. Ο τρελός του χωριού
16. Σ αυτή την πόλη
17. Μονοτονία
18. Ρουφιάνοι
19. Σαλταπήδας
20. Το παιχνίδι