---

Είναι αλήθεια πως σχεδόν όλα τα συγκροτήματα που επισκέπτονται τη χώρα μας, παίρνουν ένα ζεστό χειροκρότημα από τους θερμούς Έλληνες φαν. Κάποια από αυτά τα συγκροτήματα όμως, αποκτούν χημεία με το ελληνικό κοινό και δημιουργείται μία αλληλεπίδραση μεταξύ ακροατή και καλλιτέχνη στις ζωντανές εμφανίσεις. Νομίζω ότι υπήρχε ένας ανεξήγητος ενθουσιασμός από πολλούς για τον ερχομό των Radio Moscow στην Αθήνα, και όπως ήταν λογικό αυτό μεταφράστηκε με την ικανοποιητική προσέλευση του κοινού στο χώρο του 6 D.O.G.S.

Ας πάρουμε τα πράγματα απ' την αρχή, την στιγμή που μπήκα στον χώρο του 6 D.O.G.S. διακρίνω τον Parker Griggs να κάθεται μόνος του στο μπαρ και να πίνει την μπύρα του. Τον χτυπάω φιλικά στον ώμο και αυτός με κοίταξε, χαμογέλασε και ψέλλισε κάτι που για να είμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα. Παίρνω και εγώ την μπύρα μου και βρίσκω μία καλή θέση στο χώρο για να μπορώ να απολαύσω το λάιβ. Μετά από μερικά λεπτά τα παιδιά από τους 45 Rats ξεκίνησαν να ανεβαίνουν στη σκηνή, κάνοντας κάποιες τελευταίες ρυθμίσεις στα έγχορδα και στα τύμπανα. Οι πρώτες νότες τους, είναι η αφορμή για να αρχίζει να μαζεύεται το πλήθος στον κύριο χώρο του 6 D.O.G.S. Χωρίς πολλά λόγια (αφού αυτά δεν χωράνε στη μουσική τους), σαφώς βελτιωμένοι από την τελευταία φορά που τους είχα δει μαζί με τους Samsara Blues Experiment, έδειχναν πιο σίγουροι για τις ικανότητές τους και φρόντισαν να μας ζεστάνουν με τις γκρουβάτες ενορχηστρώσεις. Αφού και οι ίδιοι οι Radio Moscow που ήταν ακροβολισμένοι στις σκοτεινές καβάτζες του μαγαζιού, έδειχναν να διασκεδάζουν με τη μουσική των Αθηναίων.

Ελάχιστα λεπτά αναμονής και ο Parker Griggs μαζί με τους Lonnie Blanton (ντραμς) και Billy Elsworth (μπάσο) ανεβαίνουν στη σκηνή και ξεκινάνε δυναμικά με το "I Don't Need Nobody" και συνεχίζουν στον ίδιο ρυθμό με το "Broke Down". Τα ψυχεδελικά ριφ της μπάντας γεμίζουν το χώρο, ενώ εντυπωσιάζει το παίξιμο τους, το οποίο έχουν μοντάρει σε πιο γκαράζ ύφος. Γενικά η απόδοση τους ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος άψογη και έπαιξαν τραγούδια από όλες τους τις δουλειές. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι οι Radio Moscow έχουν ένα μικρό άλλα αρκετά ζεστό γυναικείο φαν κλαμπ, αφού μερικά κορίτσια είχαν μαζευτεί κάτω από τον Griggs και τον αποθέωναν σε κάθε του κίνηση, αν και αυτός έδειχνε να μην νοιάζεται και πολύ. Η καλύτερη στιγμή του λάιβ ήταν αδιαμφισβήτητα τα "250 Miles" και "Brain Cycles", τα οποία «ξεχείλωσαν» ευχάριστα δείχνοντας άλλη μία φορά πόσο τους αρέσει να δίνουν στα τραγούδια τους μία πιο jam-ψυχεδελική εκδοχή όταν τα παίζουν ζωντανά. Γενικά το λάιβ είχε καλό ήχο και αξίζει να αναφέρω ότι ήταν άλλη μια καλή διοργάνωση των παιδιών της C.T.S. Productions. Εγώ μετά από αυτό το λάιβ νομίζω ότι το power trio από την Αμερική, θα μας επισκέπτεται συχνά. Πιστεύω ότι ήταν μία βραδιά που την χάρηκε το συγκρότημα όσο και εμείς. -- Ανδρέας Μαραγκός

[Φωτογραφίες: Ἀντα Λαμπάρα]