---

Εξωγήινη industrial, kraut, ethnic, πριμιτίφ post-ψυχεδέλεια από το Wellington της Νέας Ζηλανδίας, παιγμένη σε αυτοσχέδια home-made όργανα με περίεργα ονόματα, όπως ‘biscuit tin guitar’, ‘electric bass carillon’, ‘sexomouse marimba’, αλλά και θερεμίνη, τύμπανα και κρουστά gamelan. Η παραπάνω περιγραφή νομίζω ότι αρκεί για να κατατοπίσει τον αναγνώστη δια το εξωτικόν του ανά χείρας ηχογραφήματος από ένα από τα πιο δημιουργικά σύνολα των ημερών που δηλώνει επηρεασμένο από το «υπόβαθρο κοσμικής ακτινοβολίας μικροκυμάτων» και που τείνουμε σοβαρά να πιστέψουμε. Μια ματιά και στις φωτό που κυκλοφορούν με το γκρουπ σε κουστούμια εξωγήινων από μπαρ του κινηματογραφικού Πολέμου των Άστρων, πείθει ότι πρόκειται για ένα είδος teenage mutant ninja rockers με σοβαρή αδυναμία να προτείνουν κάτι πεπατημένο και καθιερωμένο. Η «πρωτοπορία» βέβαια είναι πάντα δίκοπο μαχαίρι και αλλού μαγεύει δημιουργώντας μια εθιστική ψυχεδελική δίνη (σε κομμάτια όπως τα “Hypersphere”, “There is no no” και “Ulululu”), αλλά αλλού προκαλεί αμηχανία με το μπαράζ ασυνήθιστων ηχοχρωμάτων που εκλύει προς τον απροετοίμαστο ακροατή. Οι Orchestra of Spheres πάντως έχουν κερδίσει επάξια μια θέση στη λίστα μας με τα συγκροτήματα που αξίζει να παρακολουθούμε εις το μέλλον. -- Laertis