cover

View large picture

Nashville Pussy

Up the Dosage

(SPV)

CD, Βινύλιο
Ημερ. κυκλ. 01/2014
Νέα rock/pop, Hard rock, Southern rock

----


Τι να πω για τους Nashville Pussy... Πρόκειται για μια από τις καλύτερες μπάντες των καιρών μας. Εξ' αρχής ξεκαθαρίζω ότι τους λατρεύω και μάλλον δεν έχω ακούσει κακό δίσκο τους. Το ολοκαίνουριο Up the Dosage είναι άλλος ένας παραδοσιακός δίσκος των Pussy, απ' αυτούς που σου έρχονται στην αυγή της νέας χρονιάς και σιγουρεύεσαι μονομιάς ότι πάει καρφί για την καλύτερη εικοσάδα του έτους.

Οι Nashville Pussy παίζουν ωμό, αρχιδάτο, μπαρουτοκαπνισμένο rock'n'roll. Ο Θεός Διόνυσος ποτίζει τα ακροδάχτυλα της Ruyter Suys και αυτή μεταφράζει το όργιο σε νότες που φράζουν με τον πιο γουστόζικο τρόπο κάθε αναστολή και ηθικολογία, παρασύροντας τους πάντες σε μια ακόλαστη rock'n'roll ασυδοσία. Από την άλλη ο σύζυγός της, τραγουδιστής και κιθαρίστας Blaine Cartwright είναι ένα ρεμάλι περιωπής, ένας βλάχος του αμερικάνικου Νότου και φυσικός ηγέτης της μπάντας.

Η αλήθεια είναι ότι η ευθύτητα και το «χυμαδιό» που χαρακτηρίζει τους στίχους είναι αφοπλιστική ακόμα και για τα δεδομένα μιας εποχής που καυχιέται μελαγχολικά ότι τα έχει δει όλα. Οι αναφορές στα ναρκωτικά δεν είναι ποιητικά συγκεκαλυμμένες και το πρωτόγονο ένστικτο του σεξ δεν φορά κανένα πέπλο ρομαντισμού, παρά πλασάρεται γυμνό. Ξεχάστε το γοητευτικό τέλμα των αντιηρώων του Μπουκόφσκι. Ξεχάστε τη βέλτιστη αναλογία μεταξύ αληταρά και πρίγκιπα που έχουν οι παιδικοί και παντοτινοί σας ήρωες (Lemmy, Phil Lynott). Τα πράγματα εδώ είναι τόσο ενήλικα που οι μισοί μπαμπάδες hard rockers με βρώμικο παρελθόν θα σήκωναν φρύδι αν έπιαναν τα παιδιά τους να σιγοτραγουδάνε "Feel Like God, Smokin' Meth, and I'm Gonna Rub It to Death". Γι' αυτό μην περιμένετε να κρατήσω χαρακτήρα περιγράφοντας τη μουσική τους. To ποικιλόμορφo rock που έβαλαν λοιπόν οι Nashville Pussy στο νέο τους δίσκο, μπλέκει πολύ όμορφα την country, το southern και το hard στοιχείο. Οι στίχοι παρέα με την τίγκα αλητεία μουσική είναι προκλητικά και συνάμα εθιστικά. Ξεχύνονται σε όλο σου το είναι σα σκληρό μπέρμπον και πολλές φορές αγγίζουν τα όρια του αστείου. Προφανώς τέτοιοι δίσκοι μας θυμίζουν ότι το rock'n'roll είναι ακόμα ζωντανό, επικίνδυνο και σε καλές περιπτώσεις βρώμικο. Η μπάντα θεωρεί πως το Up the Dosage είναι το δικό της Back in Black (εξ ου υποθέτω και το εξώφυλλο). Διαφωνώ αλλά δε θα τα χαλάσουμε εκεί. Το θέμα είναι ότι όσο κυκλοφορούν τέτοιοι δίσκοι δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα, πέραν του ότι το tour δεν περνάει ακόμα από τα μέρη μας... Απολαύστε τους και 'stay clean', όπως λέει κι ο Lemmy! -- Φάνης Μανταίος

Wild Thing homepage