---

Το ηλεκτρικό τρίο του Kαταλάνου ντράμερ Xavi Reija είναι το επόμενο βήμα του μετά το jazz κουιντέτο που διατηρούσε. Χωρίς πλήκτρα και πνευστά βασίζεται πια - εκτός από τη δική του τεχνική ανωτερότητα και δημιουργική φαντασία - στην ικανότητα του σπουδαίου Σέρβου κιθαρίστα Dusan Jevtovic με λιτές αλλά αποτελεσματικές μελωδικές φράσεις, σόλο και atonal ατμόσφαιρες (που δημιουργούν ο ενισχυτής και τα πετάλια) να δίνει τονική βάση στις πολυρυθμικές δομές και να γεμίζει τα κενά, όσο ο funky / fusion ηλεκτρικός μπασίστας Bernat Hernández προσδίδει «μυική» μάζα και οργανικότητα στο ρυθμικό υπόβαθρο. Το αποτέλεσμα ακούγεται κάπως σαν σάουντρακ πειραματικής ταινίας με ατμοσφαιρικά πλάνα ανακατεμένα με σκηνές έντονης δράσης και το τρίο αποπνέει μια αίσθηση ηχητικής και μουσικής αυτάρκειας. Όσο για την τάση μας να κατατάσσουμε τα πάντα κάπου, με το παρόν τρίο του Xavi Reija να ακούγεται σα να έχει ατελείωτες δυνατότητες, επιφυλασσόμεθα να αποφανθούμε. Fusion, ηλεκτρική jazz, post bop, post rock; Έχουν και grooves, έχουν και ατμόσφαιρες, έχουν και τον όγκο ενός ροκ 'power trio'. Άρα: post-everything. Πρόκειται για μια από τις πιο ουσιαστικές δουλειές που έχουμε ακούσει το τελευταίο διάστημα. -- Laertis