---

Σέβομαι πολύ την επιλογή του ελληνικού στίχου στους Βολιώτες Bazooka - τώρα μάλιστα που στο δεύτερο άλμπουμ τους γίνονται πιο εύκολα κατανοητοί λόγω της μουσικής επένδυσης των τραγουδιών. Ναι, οι «ξένοι» πρέπει να διαβάζουν τη μετάφραση από το εξώφυλλο και εμείς οι Έλληνοι να καταλαβαίνουμε απρόσκοπτα. Θα πει βέβαια κανείς «ποιοι Έλληνοι;», δεν είναι και τόσο πολλοί σήμερα αυτοί που θα ακούσουν τους Bazooka - οι μάζες έχουν συνηθίσει στα λαϊκοπόπ σκατά. Το αντεπιχείρημα βέβαια είναι πολύ ισχυρό: αν θέλεις να πεις κάποια πράγματα που σε αφορούν προσωπικά - όπως οι Bazooka - πρέπει να τα πεις στη γλώσσα σου, στον τρόπο που σου είναι φυσικός. Το άλλο είναι «ποζεριά» κι επιπλέον αν δεν το κάνεις, δεν θα πρέπει να περιμένεις να επικοινωνήσεις σοβαρά με κανέναν στη χώρα σου. Αν είσαι αληθινός δε, και στα Σουαχίλι να τραγουδήσεις όλοι θα καταλάβουν ότι κάτι θέλεις να πεις!

Όσο για τη μουσική της Άχρηστης Γενιάς, ε αυτή είναι ευχάριστη έκπληξη. Οι Bazooka έχουν ξεκολλήσει από το 'straight punk' δόγμα. Κράτησαν την punk αισθητική και άποψη, αλλά μουσικά δεν ακούγονται πια περιορισμένοι. Το 'punk' τους αποκτά μια «ψυχεδελική» πολυμορφία, η παραγωγή γίνεται πολύ καλύτερη και γράφουν τραγούδια με ψυχή που ακούμε με μεγάλη ικανοποίηση: «Ψυχοθήκες», «Όλος μέσα σου χωράει», «Γυναίκα», «Ταξιδεύουν» κ.τ.λ. κ.τ.λ. - δεν υπάρχουν 'fillers'. Κάπως έτσι γίνονται σε όρους rock'n'roll οι δισκάρες, παίδες... -- Laertis