---

Χρόνος, η ψυχεδελική διάσταση της ζωής. Κάτι που υπάρχει και δεν υπάρχει, επιταχύνεται κι επιβραδύνεται ή μερικές φορές κάνει και κύκλους. Ποιος ξέρει; Είναι όνειρο ή είναι «πραγματικότητα»; Τα πάντα είναι στο μυαλό μας - όσο αυτό δουλεύει... Αναλύοντας τα πάντα από τη σκοπιά του χρόνου καταλήγεις μονότονα σε περίεργες σκέψεις. Λ.χ. αν οι βράχοι ή τα αιωνόβια δέντρα ήταν όντα όπως εμείς, θα ήταν σίγουρα θεοί, γιατί διανύουν τεράστιες αποστάσεις μέσα στο χρόνο στη διάρκεια της ζωής τους και άρα από τη δική τους σκοπιά κινούνται με αστρονομικές ταχύτητες, την ίδια στιγμή που εμείς τα βλέπουμε ακίνητα! Ο νέος δίσκος των ψυχεδελικών μαέστρων από το Σικάγο The Luck of Eden Hall ασχολείται με το concept του χρόνου. Για την ακρίβεια με την επιτάχυνση του χρόνου και όπως - νομίζω - εξηγήσαμε επαρκώς, αυτό στην τέχνη επιτυγχάνεται με το να δημιουργείς αιωνόβια έργα (ή μήπως δεν το καταλάβατε;). Από τη δική μου σκοπιά βέβαια δεν μπορώ να δω μπροστά ώστε να γνωρίζω πώς ο χρόνος θα συμπεριφερθεί στο The Acceleration of Time, ούτε να βοηθήσω σημαντικά στη διαμόρφωση της διάρκειας ζωής του. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να συνδέσω το δικό μου χρόνο - ό,τι μου απομένει τέλος πάντων - με αυτό. Και νομίζω ότι μέχρις εκεί το έχω: τα πέντε αστεράκια δεν τα βάζω σε δίσκους για δημόσιες σχέσεις... To Acceleration είναι ό,τι, μετά από δεκαετίες ενασχόλησής μου με κάθε τρόπο με τη ροκ μουσική, θα ήθελα να είναι κάθε δίσκος που πρόκειται να μπει στο εξής στη συλλογή μου (καθώς έχω φλομώσει στα ράφια και ο χώρος που διαθέτω είναι εδώ και πολύ καιρό κρίσιμο μέγεθος). Εξηγούμαι: είναι ένα αριστούργημα μουσικής οικοτεχνίας φτιαγμένο από ανθρώπους που δεν είναι απλώς μερακλήδες και ψαγμένοι, αλλά επιπλέον έχουν να πουν κάτι αξιοσημείωτο καλλιτεχνικά - πράγμα εξαιρετικά σπάνιο στις μέρες μας - και ως προς αυτό θυμίζουν αρκετές περιπτώσεις από την εν πολλοίς παρεξηγημένη από τους «νεοφώτιστους μουσουλμάνους» της γενιάς του punk χρυσή εποχή του προοδευτικού ροκ. Ψυχεδελικά ποπ διαμάντια ανάμεσα από instrumental περιπάτους μέσα σε περίτεχνα prog ηχοτοπία, η ίδια ιδέα (concept) να διατρέχει όλο το δίσκο, τέσσερεις non-stop πλευρές βινυλίου ύψιστης μουσικής απόλαυσης κι ένα εκπληκτικό εξώφυλλο. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Υπερ-must. -- Laertis