---

Epic 1974 / Luaka Bop 2001 / Sony 2013

Για πολλά χρόνια, αν κάποιοι δεν παρατηρούσαν ότι η μεγάλη επιτυχία των σοφιστικέ «καρεκλάδων» Brothers Johnson "Strawberry Letter 23" (σσ. τους θυμάστε με τις καμπάνες και τα άφρο, τα κιτς βίντεο αλλά και τη φοβερή μουσική; - ήταν «παιδιά» του Quincy Jones γαρ...) ήταν γραμμένη από τον Shuggie Otis, πιθανά το όνομά του να είχε περάσει στα πολύ ψιλά γράμματα της ιστορίας της rock και soul μουσικής. Γιατί μετά από αυτό, το υπό παρουσιάση από το Blast From The Past τρίτο προσωπικό του άλμπουμ φαίνεται στην κυριολεξία να τον έφαγε το μαύρο σκοτάδι για περίπου τέσσερεις δεκαετίες. Κι όμως στην αρχή φαινόταν ότι αυτός ο τύπος θα έκανε μεγάλη καριέρα...

Ο Johnny Alexander "Shuggie" Veliotes Jr. ήταν γιος του ελληνοαμερικάνου «πρώτου βασιλιά του Rock'n'Roll» και «νονού του Rhythm'n'Blues» Johnny Otis, του ανθρώπου που ξεκίνησε την καριέρα του στη μαύρη μουσική το '45 με την επιτυχία "Harlem Nocturne" με τη δική του big band (σσ. στην οποία μεταξύ άλλων έπαιζε ο Illinois Jacquet και τραγουδούσε ο Wynonie Harris), πριν στα 50s γίνει γνωστός ως βασιλιάς του μαύρου Rock'n'Roll με τους The Johnny Otis Show και επιτυχίες όπως το περίφημο "Willie and the Hand Jive", παίξει ντραμς στην αυθεντική εκτέλεση του "Hound Dog" από τη Big Mama Thornton, ανακαλύψει και «βγάλει στο κλαρί» (ως κυνηγός ταλέντων, μουσικός παραγωγός, dj, τηλεπαρουσιαστής, δημοσιογράφος, ατζέντης κ.τ.λ. κ.τ.λ.) την Etta James, τον Hank Ballard, τον Jackie Wilson και πολλούς άλλους μεγάλους της μαύρης μουσικής. Σημειωτέον ότι ο Frank Zappa δήλωνε πάντα φαν του πρεσβύτερου Otis. Μεγαλώνοντας σε ένα τέτοιο μουσικό περιβάλλον λοιπόν ο μικρός ελληνο-αφρο-αμερικανός 'Shuggie' δεν είχε και πολύ περιθώριο παρά να ασχοληθεί με τη μουσική. Και από νέος έδειξε ότι είχε πολύ μεγάλο ταλέντο - πολυμουσικός αλλά κυρίαρχα ταλαντούχος κιθαρίστας, σε βαθμό που το 1970 ο μεγάλος B.B. King είπε σε συνέντευξή του πως ήταν ο αγαπημένος του νέος κιθαρίστας.

Πριν κυκλοφορήσει τον πρώτο του προσωπικό δίσκο στην Epic το 1970, ο Shuggie είχε ήδη κυκλοφορήσει το άλμπουμ Cold Shot (1969) μαζί με τον πατέρα του, είχε συνεργαστεί με τον Al Kooper στο 'sequel' του θρυλικού Super Session (1969), το λιγότερο γνωστό Kooper Session (1970), είχε παίξει μπάσο στο "Peaches en Regalia" από το Hot Rats (1969) του Frank Zappa, είχε ηχογραφήσει με την Etta James, τον Bobby 'Blue' Bland και πολύ ακόμα κόσμο. Μουσικά ήταν στο πνεύμα της εποχής του - ηλεκτρικά blues, ψυχεδελικό funk, jazz rock. Οι βασικές του επιρροές - Sly & The Family Stone, Jimi Hendrix, Arthur Lee / Love, με λίγα λόγια η τότε πρωτοπορεία της αφροαμερικάνικης μουσικής. Τα τρία άλμπουμ του στην Epic - Here Comes Shuggie Otis (1970), Freedom Flight (1971) και Inspiration Information (1974) - φανέρωναν έναν τύπο που έχοντας αφομοιώσει σε φοβερό βαθμό όλην την ιστορία της μαύρης μουσικής, είχε το ταλέντο και το όραμα (αν και φοβερά νεαρής ηλικίας - γεννήθηκε το '53!) να γίνει και ο ίδιος μέρος αυτής της πρωτοπορίας. Παίζοντας όλα τα όργανα, αλλά πάντα συνοδευόμενος από μια μεγάλη παρέα από «γάτες» sessionmen και αρκετούς «πνευστούς» και «έγχορδους», έκανε μια σειρά από ηχογραφήσεις που κινούνταν άνετα από τα blues έως το jazz funk και το rock, ήταν μπροστά από την εποχή τους καθώς περιείχαν πολλές πρωτότυπες ιδέες ενορχήστρωσης και παραγωγής και κυρίως αποτελούσαν την επιτομή του 'cool' ύφους.

Το Inspiration Information, στο οποίο επιλέξαμε να επικεντρώσουμε την προσοχή μας, ήταν ένα άλμπουμ που του πήρε τρία χρόνια να ηχογραφήσει (1971-74), το έκανε σχεδόν μόνος του, αποτυπώνει καλύτερα και πιο ολοκληρωμένα την μουσική του πρόταση και το στίγμα που άφησε στην ιστορία της μουσικής. Δεν περιλαμβάνει την επιτυχία του "Strawberry Letter 23" (αν και επιτυχία το έκαναν οι Brothers Johnson μερικά χρόνια αργότερα, το '77, όχι ο ίδιος), αντιθέτως όταν πρωτοκυκλοφόρησε πέρασε σχεδόν απαρατήρητο, αλλά στην πορεία των χρόνων - πολύ σιγά είναι αλήθεια - βρήκε την αναγνώριση που του αξίζει. Ο δίσκος δεν είναι κατατάξιμος, έχει πολλά ορχηστρικά κομμάτια με jazzy ατμόσφαιρα ή και «πειραματική» για την εποχή τους χροιά (όπως λ.χ. τα "XL-30" και "Pling!" που με τα ηλεκτρονικά τους και τα μηχανικά κρουστά ακούγονται πολύ μεταγενέστερα...), είναι πολύ δεμένος παρά την ενορχηστρωτική του ποικιλία λόγω του φοβερά 'cool' κλίματος που τον διατρέχει από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και με λίγα λόγια είναι από εκείνες τις ηχογραφήσεις που αν κάποιοι πρόσεχαν στην εποχή τους καλύτερα, θα μπορούσαν από μόνες τους να δημιουργήσουν σχολή! Παρεπιπτόντως, αν κομμάτια όπως το ομότιτλο "Inspiration / Information" γίνονταν τότε επιτυχία, ίσως και να είχαμε αποφύγει παντελώς το κεφάλαιο 'disco'. To '74 του πρότειναν να πάει στους Rolling Stones, στη θέση του Mick Taylor, αλλά αρνήθηκε. Μετά δυστυχώς χάθηκε...

Αλλά όπως λένε, κάλιο αργά παρά ποτέ (σσ. μερικά φρούτα λένε «έσσεται ήμαρ» αλλά δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσαν αν έβλεπαν μπροστά τους έναν αφρο-αμερικανό ελληναρά όπως ο Otis...): Ο Shuggie φέτος, εν έτει 2013, βλέπει το δίσκο του αυτό να επανεκδίδεται από τη Sony και βγαίνει από την αφάνεια με μια διεθνή περιοδεία. Τελικά υπάρχει θεός. -- Laertis