cover

View large picture

blast from the past

Thin White Rope

Moonhead

(Frontier)

CD, Βινύλιο, Κασέτα
Κυκλοφορία: 1987
Νέα rock/pop, Desert rock, Paisley underground


Frontier 1987 / Frontier 2002

Οι Thin White Rope κατέχουν δικαιωματικά μια θέση ανάμεσα στα αμερικανικά συγκροτήματα που καθόρισαν αυτό που αποκλήθηκε «ανεξάρτητος ήχος». Το όνομά τους παραπέμπει, με ιδιαίτερα ποιητικό τρόπο, είναι η αλήθεια, στην ... εκσπερμάτωση και είναι δάνειο από ένα από τα πιο περιβόητα βιβλία του εικοστού αιώνα, το Naked Lunch του William S. Burroughs. Γεννήθηκαν στο Davis της βόρειας Καλιφόρνιας το 1984 με πυρήνα τους Guy Kyser (φωνητικά, κιθάρα) και Roger Kunkel (κιθάρα, φωνητικά). Στις αρχές του 1985, το group υπέγραψε στην ανεξάρτητη Frontier Records, στην οποία έμελλε να κυκλοφορήσει πέντε άλμπουμ έως και τη διάλυσή τους το 1992 - όταν ο Kyser αποχώρησε προκειμένου να αφοσιωθεί στη βοτανική.

Η πρώτη αντίδραση των ειδημόνων στο άκουσμα των κομματικών TWR ήταν να τους εντάξουν στη σκηνή του 'paisley underground' και να τους κατηγοριοποιήσουν μαζί με συγκροτήματα όπως οι Dream Syndicate, oι Rain Parade και οι Green on Red. Ωστόσο, η ταμπέλα του 'paisley underground' (που παραπέμπει στην αναβίωση του ψυχεδελικού ήχου της δεκαετίας του 1960) δεν απεικονίζει ούτε το εύρος των επιρροών των ΤWR ούτε - πολύ περισσότερο - τον πλούτο, την ένταση και την ποιότητα των ηχητικών τοπίων που δημιούργησαν. Για την ακρίβεια, η αξία των TWR έγκειται στο ότι κατάφεραν να αφομοιώσουν και να συνδυάσουν ένα πλήθος (φαινομενικά) ετερόκλητων ακουσμάτων (από τον Jimmy Reed, τους Velvet Underground, τον Lee Hazlewood, τον Johnny Cash και τον Neil Young στους Television, τους Can και τους Joy Division) ώστε να δημιουργήσουν έναν ήχο που υπερβαίνει τις κατηγοριοποιήσεις - ιδιαίτερα εάν λάβουμε υπόψη και τα εμβληματικά φωνητικά του Guy Kyser. Βέβαια, επειδή η μουσική βιομηχανία δε μπορεί να λειτουργήσει χωρίς ετικέτες, έσπευσε να επινοήσει μια νέα ειδικά για τους TWR: 'desert rock'.

Οι TWR κατέθεσαν το στίγμα τους ήδη με το πρώτο τους LP, Exploring the Axis, το οποίο κυκλοφόρησε το 1985. Ωστόσο, το Moonhead, το δεύτερό τους LP που κυκλοφόρησε το 1987, θεωρείται - και είναι - η πιο δυνατή δουλειά τους. Από τις πρώτες νότες του "Not Your Fault", του κομματιού που ανοίγει το άλμπουμ, η δύναμη της ψυχωτικής ψυχεδέλειας των TWR ξεδιπλώνεται σε όλη της την ένταση. Η ηχητική και συναισθηματική ένταση – ένταση που δημιουργείται από τις διπλές, παραμορφωμένες κιθαριστικές εκκενώσεις, τη μετρονομική rhythm section, τους παρατεταμένους λαρυγγισμούς του Kyser και τις ιστορίες πάθους και παράνοιας που αυτός διηγείται - διατρέχει όλα τα κομμάτια του Moonhead, αν και με αυξομειώσεις – άλλοτε πιο ωμά, όπως στο "Wet Heart" και το "Come Around", άλλοτε πιο συγκαλυμμένα, όπως στο "Take it Home" και το "Moonhead". H ελεγειακή διάθεση του group κορυφώνεται στο τελευταίο κομμάτι του original LP, "Crawl Piss Freeze", όπου ο Kyser καταπιάνεται (με τον τρόπο του) με ζητήματα όπως ο κομφορμισμός και η απάθεια της ανθρωπότητας και η κυκλικότητα της ύπαρξης.

Στην υπόλοιπη διάρκεια του βίου τους, οι TWR κυκλοφόρησαν τρία ακόμα - πολύ - αξιόλογα LP's (In The Spanish Cave το 1988, Sack Full of Silver το 1990 και The Ruby Sea το 1991), κέρδισαν την αναγνώριση των κριτικών και του ευρωπαϊκού (αλλά όχι του αμερικανικού) κοινού και έγιναν η πρώτη ανεξάρτητη μπάντα που έδωσε συναυλίες στη Σοβιετική Ένωση. Είναι γεγονός ότι άξιζαν πολύ περισσότερα. Eκ των υστέρων, φαίνεται ότι μάλλον ήταν μπροστά από την εποχή τους: δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα κάποιοι τους χαρακτηρίζουν 'grungy'. Σε κάθε περίπτωση, εάν δεν τους γνωρίζετε, αξίζει να τους μάθετε, και το Moonhead είναι η καλύτερη επιλογή για μια πρώτη γνωριμία. -- Γιώργος Ανδρέου

Wild Thing homepage