---

Takoma 1969, 1995, 2008 / Sonet 1972 / Discophon 1977 / Allegiance 1986 / Rhino 1994 / Fantasy 1996

Ένα ακουστικό instrumental folk/blues άλμπουμ δεν είναι ακριβώς μουσική για τις μάζες. Όμως αυτή η πρώιμη ηχογράφηση του δάσκαλου Leo Kottke είναι ιερό κείμενο για τους απανταχού ροκ μουσικούς που ξέρουν να παίζουν κάπως καλά, καθώς αποτελεί υπόδειγμα εξαιρετικής κιθαριστικής τεχνικής.

To άλμπουμ με τον απλοϊκό τίτλο 6- and 12-string Guitar και το φτωχό ασπρόμαυρο εξώφυλλο με τη ζωγραφιά του αρμαντίλο (που του έδωσε στην πορεία και τον ανεπίσημο τίτλο The armadillo album) κυκλοφόρησε το 1969 από μια μικρή 'indie' ετικέτα, την Takoma Records του John Fahey, πρωτοπόρου της σχολής του λεγόμενου american primitivism και σημαντικού δεξιοτέχνη της ακουστικής κιθάρας και του ίδιου. Με δεδομένο μάλιστα ότι ο Kottke ήταν τότε ένας νέος - 24χρονος - άγνωστος κιθαρίστας, πολύ λίγοι άνθρωποι το έμαθαν στην αρχή. Άλλωστε ήταν η χρονιά του Woodstock και του Hair. Ήταν όμως το παίξιμό του τόσο διαβολεμένα καλό που οι κιθαρίστες νομοτελειακά το πρόσεξαν και σιγά σιγά, στα 70s, έγινε θρυλικό κι επανεκδόθηκε αρκετές φορές έτσι ώστε στις μέρες μας πλέον να έχει φθάσει σε πωλήσεις τις 500.000 αντίτυπα. Όποιος το έχει ακούσει μπορεί εύκολα να καταλάβει από πού προήλθε η έμπνευση για τραγούδια όπως το "Bron-y-aur Stomp" στο Led Zeppelin III...

Ο Leo Kottke, παιδί του αμερικάνικου νότου, γεννημένος στην Αθήνα της Georgia το '45 και μεγαλωμένος στο Muskogee της Oklahoma, από μικρός μαγεύτηκε από την κιθάρα με τις ατσάλινες χορδές, έτσι όπως παιζόταν από τους φολκ θρύλους του bluegrass και των αγροτικών blues, ιδιαίτερα τους δεύτερους... Bukka White, Blind Willie McTell, Mississippi John Hurt κ.τ.λ. και ανακάλυψε τα ανοικτά, χαμηλά κουρδίσματα και τη slide τεχνική. Μαγεύτηκε και από τους δεξιοτέχνες του banjo (όπως ο Earl Scruggs) και έμαθε να παίζει και αυτό το όργανο, γεγονός που του κληροδότησε το χαρακτηριστικό του 'fingerpicking' στυλ παιξίματος στην δωδεκάχορδη ακουστική κιθάρα. Άκουσε μέχρι και ευρωπαίους δεξιοτέχνες λουτενίστες και μέσα από αυτό το μείγμα επιρροών ανέπτυξε το δύσκολο στυλ και τον ήχο του. Στο 6- and 12-string Guitar, το πρώτο του στούντιο άλμπουμ (σσ. είχε προηγηθεί λίγο καιρό πριν μια ζωντανή ηχογράφηση από καφετέρια της Minneapolis, το 12-string Blues) παραθέτει όλες του τις επιρροές μέσα από 13 αυθεντικές συνθέσεις για σόλο ακουστική κιθάρα και μια διασκευή J.S. Bach ("Jesu, Joy of Man's Desiring" - Cantata, BWV 147). Στα χέρια του η λαϊκή μουσική του αμερικανικού νότου γίνεται ένα αξιοπρόσεκτο μουσικό είδος που προκαλεί τους εκπαιδευμένους κιθαρίστες για μελέτη, ταυτόχρονα αποπνέοντας έναν αέρα αυθεντικότητας που σου φέρνει στο μυαλό εκείνα τα ντοκυμαντέρ με τους «βλάχους» του νότου ή τους νέγρους παππούδες που παίζουν στη βεράντα ή την πίσω αυλή τους με πρωτόγονα όργανα απίστευτα πράγματα περιμένοντας το ουίσκυ να ωριμάσει ή σε οικογενειακές συγκεντρώσεις.

Οι νεώτεροι κιθαρίζοντες ακούστε κομμάτια του δίσκου όπως το περίφημο "Vaseline Machine Gun" ή τα "Coolidge Rising", "Busted Bicycle", "Jack Fig" και "Watermellon" και πιθανά θα καταλάβετε ότι υπάρχουν πολλά πράγματα ακόμη για να μάθετε. Αρκεί να σβήσετε τους ενισχυτές, τις κονσόλες και τα κουτάκια. -- Laertis