---

Epic 1969, 2005 / Columbia 1992

Ένα από τα καλύτερα και πλέον αντιπροσωπευτικά δείγματα του τι συνέβαινε στην Καλιφόρνια στο δεύτερο μισό των 60s είναι ετούτο το άλμπουμ των Kak. Aντιπροσωπευτικό όχι μόνο όσον αφορά την μουσική αυτή καθαυτή, αλλά και την ιστορία πίσω από τον δίσκο και την μπάντα. Αλλα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...

Το 1966, στo Davis, μια σχετικά μικρή πόλη που βρίσκεται ανατολικά του Σαν Φρανσίσκο, γνωστή περισσότερο για το μεγάλο της Πανεπιστήμιο και τον μπόλικο φοιτητόκοσμο, μια παρέα πιτσιρικάδων, οι Gary Lee Yoder (κιθάρα/φωνή/σύνθεση), Dehner Patten (κιθάρα/φωνητικά), Jim Keylor (μπάσο) και ο ντράμερ Paul Whaley είχαν σκαρώσει τους γκαραζοψυχεδελικούς Oxford Circle. Έπαιζαν σε διάφορους χώρους και καταστάσεις, έγιναν όνομα τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο και κυκλοφόρησαν το σινγκλ "Foolish Woman"/"Mind Destruction". (Επίσης αξίζει να τσεκάρετε το άλμπουμ Live at the Avalon 1966 που έβγαλε η Big Beat στα μέσα της δεκαετίας του '90 γεμάτο από καλοπαιγμένες διασκευές).

Το συγκρότημα διέλυσε όταν ο Whaley αποχώρησε για να παίξει με τους Blue Cheer. Ο Patten έπαιξε στους βραχύβιους Cherry Jam παρέα με τον Chris Lockheed (ντραμς/τάμπλα/μαράκας/πλήκτρα/φωνητικά), ενώ ο Yoder, που ψαχνόταν για την μουσική του συνέχεια, το καλοκαίρι του 1967 γνώρισε έναν μουρλό τύπο που του δήλωσε μεγάλος φαν των Oxford Circle, τον Gary Grelecki. O Grelecki που είχε πολλές άκρες λόγω των διασυνδέσεων του πατέρα του (στην συνέχεια «αποκαλύφθηκε» πως ο πατήρ Grelecki ήταν πράκτορας της CIA) χωρίς πολλά είπε στον Yoder ότι μπορούσε να του κλείσει συμβόλαιο με την CBS. O Yoder έδωσε το νούμερο του τηλεφώνου του στον Grelecki, ο οποίος δύο μήνες μετά τον πήρε και του είπε ότι έχει στα χέρια του έτοιμο συμβόλαιο για έναν δίσκο! Ο Yoder πρότεινε στον καλό του φίλο Dehner Patten να φτιάξουν μαζί την μπάντα που θα ηχογραφούσε τον δίσκο και αυτός σύντομα έφερε και τον Chris Lockheed. Ο Joe Dave Damrell (μπάσο/σιτάρ/φωνητικά - πρώην μέλος των Group "B") συμπλήρωσε το σχήμα που θα ονομάστηκε τελικά 'Kak' από μια λέξη που χρησιμοποιούσε ένας καθηγητής του Yoder στο κολέγιο, η οποία σήμαινε τα πάντα και τίποτα (!).

Το σχήμα άρχισε να προβάρει τα κομμάτια του, τα περισσότερα συνθέσεις του Yoder, ενώ ο Grelecki ασχολήθηκε - αρκετά πετυχημένα - με τους στίχους. Ο ήχος τους ήταν πλέον πιο κοντά στα όσα έκαναν τα ιερά τέρατα του Haight Ashbury και κυρίως οι Moby Grape, οι Grateful Dead και οι Quicksilver Messenger Service. Σε σύντομο χρονικό διάστημα οι Kak βρέθηκαν - μέσω των διασυνδέσεων της οικογενείας Grelecki - στο Σαν Φρανσίσκο, σε ένα βικτωριανό σπίτι που ανήκε σε ένα ζευγάρι καλλιτεχνών. Με πρόβες, ψυχεδελικές ουσίες και άλλες ωραίες φάσεις πέρασαν εκεί το καλοκαίρι του 1968 και λίγο μετά ηχογράφησαν το άλμπουμ τους μέσα σε μία εβδομάδα, με παραγωγή των μελών μαζί με τον Grelecki. Παρότι η όλη διαδικασία (στήσιμο μπάντας, τζαμαρίσματα, ηχογράφηση) είχε πάει κάτι παραπάνω από καλά, μεταξύ των μελών όμως υπήρχαν εντάσεις που κορυφώθηκαν αμέσως μετά την ολοκλήρωση του Kak. Όταν ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Γενάρη του 1969, η μπάντα είχε δυστυχώς ήδη διαλύσει. Σύμφωνα με τους ίδιους έφταιξε η έλλειψη οράματος για την συνέχεια, ο περίεργος χαρακτήρας του Grelecki, αλλά και η αδιαφορία της εταιρείας για την προώθηση του άλμπουμ.

Στη συνέχεια ο Yoder έκανε ένα σίνγκλ ("Flight From The East"/"Good Time Music") και κάποια ντέμο πριν προσχωρήσει στους Blue Cheer το 1970. Τα υπόλοιπα μέλη χάθηκαν από το προσκήνιο ακολουθώντας την τύχη πολλών άλλων μουσικών της περιόδου. Μια συνηθισμένη τρελή ιστορία από τις πολλές ανάλογες στην κλασική ψυχεδελική δισκογραφία είχε κλείσει, άφησε όμως πίσω της ένα από τα πιο χαρακτηριστικά άλμπουμ της περιόδου. -- Άκης Γαρράς

Υ.Γ. Στην έκδοση της Big Beat, Kak-Ola (1999/2000) θα βρείτε εκτός από τον ομώνυμο δίσκο, όλες τις ηχογραφήσεις του γκρουπ αλλά και το σινγκλ του Yoder συν κάποια ντέμο.