---

Buddah (Buddha) 1967, 1999, 2003, 2005 / Kama Sutra 1994, 2008 / Simply Vinyl 1999, 2001 / Sony 2009 / Hi Horse 2009 / Rev-Ola 2009 / Music On Vinyl 2011 / Scorpio 2012 / Sundazed 2013

Το Safe as Milk ήταν ο πρώτος ώριμος καρπός της συνεργασίας του Captain Beefheart με τη Magic Band. Παρότι καθόλου ανώδυνο, το άλμπουμ είναι σαφώς πιο προσιτό από τις μεταγενέστερες δουλειές του Beefheart και περιέχει μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες συνθέσεις του, καθώς βέβαια και την κιθάρα του Ry Cooder.

Πριν από καμιά πενηνταριά χρόνια, ζούσε στη Νότια Καλιφόρνια ένας πολυτάλαντος νεαρός, ονόματι Don Vliet, ο οποίος, παρότι είχε εξαιρετικές επιδόσεις στη γλυπτική και τη ζωγραφική, αποφάσισε να ασχοληθεί με τη μουσική. Ιδιαίτερη επιρροή άσκησαν στο νεαρό το Delta blues των Son House και Robert Johnson, η  jazz των Ornette Coleman, John Coltrane, Thelonious Monk και Cecil Taylor, αλλά και το Chicago blues των Howlin' Wolf και Muddy Waters. Έπειτα από ατελείωτες ώρες ακροάσεων και πολλές προσπάθειες, ο Vliet κατόρθωσε να μιμείται επιτυχημένα τη βαρύτονη blues φωνή του Howlin' Wolf κι έμαθε να παίζει harmonica. Aκολούθησε μια σύντομη περίοδος συνεργασίας με τον πρώην κολλητό του, Frank Zappa υπό το όνομα The Soots, καθώς και κάποιες σποραδικές εμφανίσεις σε τοπικές χοροεσπερίδες και κλαμπ. Το καθοριστικό γεγονός για την πορεία του ήρωά μας συνέβη στις αρχές του 1965, όταν  ένας παλιός του φίλος, ο κιθαρίστας Alex Snouffer, τον κάλεσε να συμμετάσχει στη μπάντα που ετοίμαζε. Ως αποτέλεσμα, ο Vliet υιοθέτησε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο 'Captain Beefheart' και ένωσε τις δυνάμεις του με τη νεοσυσταθείσα Magic Band. Το όνομα της μπάντας - Captain Beefheart & the Magic Band – αντανακλούσε το ψυχεδελικό πνεύμα της εποχής: το όλο κόνσεπτ ήταν ότι ο Captain Beefheart διέθετε μαγικές δυνάμεις και με τη βοήθεια της Pepsi Cola (την οποία ο Vliet κατανάλωνε όντως σε τεράστιες ποσότητες) θα καλούσε τη μαγική του μπάντα στη σκηνή.

Η καριέρα των Magic Band ξεκίνησε με την κυκλοφορία δύο σινγκλ για την A&M το 1966. Την ίδια χρονιά το γκρουπ ηχογράφησε ένα demo που απορρίφθηκε από την A&M ως «υπερβολικά αρνητικό», με αποτέλεσμα να μεταπηδήσουν στη Buddah Records (σσ. μετέπειτα το όνομα έγινε Buddha). Το 1967 οι Captain και Σία ξαναμπήκαν στο στούντιο με το νέο τους κιθαρίστα Ry Cooder (ο προηγούμενος, ο Doug Moon, είχε αποχωρήσει επειδή διαφωνούσε με την όλο και πιο έντονη πειραματική κατεύθυνση που έπαιρνε ο ήχος του γκρουπ) και έπειτα από πολλές περιπέτειες κατόρθωσαν να ολοκληρώσουν το πρώτο τους άλμπουμ.

To Safe as Milk κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη του 1967. Είχε μεσολαβήσει η αποχώρηση του Cooder, ο οποίος δεν άντεχε την απρόβλεπτη και παρορμητική συμπεριφορά του Vliet (αποχώρηση που στοίχισε μάλιστα τη συμμετοχή των Magic Band στο Monterey Pop Festival). Σε κάθε περίπτωση η παρουσία του Cooder είναι αισθητή καθ' όλη τη διάρκεια του άλμπουμ και συμπληρώνει εξαίσια τους φωνητικούς μανιερισμούς του Captain Beefheart, τις συχνές ρυθμικές εναλλαγές και τις συνεχείς περιδινήσεις ανάμεσα στο blues, το R&B, την ψυχεδέλεια, τη soul, τη folk και την ελαφρά αλλά, πιστεύω, καθόλου ανθυγιεινή, διαστροφική διάθεση που ελλοχεύει. Σε αντίθεση με τις μεταγενέστερες δουλειές του Captain Beefheart και της Magic Band - όπως το ατονικό και σουρεαλιστικό Trout Mask Replica του 1969 - το Safe as Milk τηρεί τα σχήματα και τα προσχήματα ενός blues-rock άλμπουμ της ψυχεδελικής εποχής (όπως για παράδειγμα δύο πρώτα tracks "Sure Nuff 'N' Yes I Do" και "Zig Zag Wanderer" και το "Yellow Brick Road"), όμως ο πειραματισμός και η αποδόμηση των συμβάσεων είναι ήδη παρόντες (ιδίως σε κομμάτια όπως το "Abba Zaba" και "Electricity"). Δε θα έλεγα ότι είναι ένας δίσκος για όλη την οικογένεια, σίγουρα όμως είναι μια χαρά για την οικογένεια Adams. -- Γιώργος Ανδρέου