---

Parlophone 1968 / Harvest 1976 / See For Miles 1991 / EMI 1999 / ViNiLiSSSiMO 2011

Το 1967, όταν η μόδα της ψυχεδέλειας εισέβαλε στη Βρετανία, τρία ήταν κατά γενική ομολογία τα γκρουπ που έδιναν τον τόνο στη δυναμική underground σκηνή του Λονδίνου: οι Pink Floyd, οι Soft Machine και οι Tomorrow. Για τους Pink Floyd τα ξέρετε, οι Soft Machine έμελλε να γίνουν μια αξιοσέβαστη cult μπάντα, οι Tomorrow όμως εμφανίζονται ως μια απλή υποσημείωση στην ιστορία του rock, κυρίως λόγω της μετέπειτα καριέρας του κιθαρίστα τους, Steve Howe (σε Yes, Asia κ.τ.λ.). To BFTP επιχειρεί να αποκαταστήσει αυτή την αδικία παρουσιάζοντας το μοναδικό τους άλμπουμ.

Οι Tomorrow γεννήθηκαν το 1966, όταν οι The In Crowd, μια μπάντα διασκευών αποτελούμενη από τους Keith West στα φωνητικά, Steve Howe στην κιθάρα, 'Junior' Wood στο μπάσο και John 'Twink' Alder στα ντραμς, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τις soul και R&B διασκευές αλλάζοντας ταυτόχρονα το όνομά τους σε 'Tomorrow'. Το 1967 το γκρουπ κυκλοφόρησε δύο σινγκλ για την ΕΜΙ Parlophone, το "Μy White Bicycle" (εμπνευσμένο από ένα πρόγραμμα κοινόχρηστων λευκών ποδηλάτων στο Άμστερνταμ) και το "Revolution", έναν ύμνο στις αξίες των χίπις που είδε το φως της δημοσιότητας ένα χρόνο πριν από το ομώνυμο τραγούδι των Beatles. Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1967, οι Tomorrow έγιναν το πρώτο συγκρότημα που ηχογράφησε για τα session του John Peel στο BBC  Radio 1. Παράλληλα ο τραγουδιστής τους Keith West κυκλοφόρησε ένα σόλο σινγκλ υπό τον τίτλο "Excerpt from a Teenage Opera", το οποίο έφτασε στο νούμερο 2 των βρετανικών charts.

Κατά τη διάρκεια του 1967 οι Tomorrow είχαν ηχογραφήσει ένα μεγάλο αριθμό κομματιών με στόχο να τα συμπεριλάβουν στο πρώτο τους άλμπουμ. Έπειτα από καθυστέρηση μερικών μηνών (Φεβρουάριος του 1968) η Parlophone κυκλοφόρησε τελικά ένα LP με έντεκα κομμμάτια (στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα δύο σινγκλ που προαναφέραμε) υπό τον τίλο Tomorrow. Δυστυχώς η εμπορική πορεία του δίσκου δεν ήταν καθόλου ικανοποιητική. Επιπλέον η συνοχή του γκρουπ υπονομεύτηκε από την διαφαινόμενη επιτυχία της σόλο καριέρας του West, αλλά και την αδυναμία του γκρουπ να «κλείσει» κάποια σοβαρή περιοδεία. Για όλους αυτούς τους λόγους, το συγκρότημα οδηγήθηκε στη διάλυση μέσα στο 1968 και το πρώτο τους άλμπουμ έμελλε να είναι και το τελευταίο.

46 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το Tomorrow αντιστέκεται επιτυχώς στη φθορά του χρόνου: τα κομμάτια που το αποτελούν ξεχωρίζουν για το συνδυασμό μελωδικότητας, ψυχεδελικού κιθαριστικού ήχου και ρυθμικών και υφολογικών μεταπτώσεων. Επιπλέον - σε αντίθεση με τα περισσότερα γκρουπ «του χώρου» - οι Tomorrow αποφεύγουν τα μακρόσυρτα σόλο και τα τζαμαρίσματα, με αποτέλεσμα τα κομμάτια τους να είναι σχετικά σύντομα (κανένα δεν ξεπερνά τα πέντε λεπτά σε διάρκεια) και σφιχτοδεμένα. Βέβαια δεν είναι όλες οι συνθέσεις τους το ίδιο ενδιαφέρουσες, κάτι που είναι όμως φυσιολογικό για μια νεανική πειραματική (σσ. για την εποχή της) μπάντα. Στην κορυφή θα μπορούσε να τοποθετήσει κανείς τα δύο σινγκλ, καθώς και τα "Real Life Permanent Dream" (όπου κυριαρχεί o ήχος του sitar) και "Hallucinations" (ένα πραγματικό μελωδικό διαμαντάκι). Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι η CD έκδοση του άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1999 περιλαμβάνει 12 επιπλέον κομμάτια που προέρχονται τόσο από την περίοδο του Tomorrow - μεταξύ των οποίων μια διασκευή του "Why" των Byrds - όσο και από μεταγενέστερες δουλειές του Keith West - μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν το ροκ ύφους "Now Your Time Has Gone" και το guitar pop κομψοτέχνημα "On a Saturday". Μπορεί η ψυχεδελική επανάσταση να είναι προ πολλού παρελθόν, όμως οι απόηχοί της παραμένουν ισχυροί - και ενδιαφέροντες. -- Γιώργος Ανδρέου