---

Decca 1967, 2006 / ABKCO 1993, 1999, 2002 / Universal 2006, 2008, 2011

Αν δούμε τους Rolling Stones μέσα από ένα καθαρά μουσικό πρίσμα, διακρίνουμε ότι ο πειραματισμός και η πρωτοπορία δεν ήταν ποτέ το δυνατό τους σημείο. Το μεγαλύτερο rock'n'roll συγκρότημα του πλανήτη ήταν ανέκαθεν ένας εξαιρετικός εκφραστής του κυρίως ρεύματος της ροκ/ποπ φόρμας με βασικό γνώμονα πάντα την μαύρη μουσική. Όμως το 1967 οι καταστάσεις ήταν κάπως «ιδιαίτερες». Με μπροστάρηδες τους Beatles (από το Rubber Soul και μετά), κάποια νέα βρετανικά γκρουπ όπως οι Pink Floyd του Syd Barrett και φυσικά τους ψυχεδελικούς καουμπόηδες της Καλιφόρνια αλλά και τον ηλεκτρισμό του Jimi Hendrix η ροκ/ποπ φόρμα αρχίζει να ξεφεύγει για τα καλά από τις έως τότε νόρμες, με ζητούμενο πλέον την καινοτομία και τον ελευθερο πειραματισμό, άμεσα βοηθούμενα όλα αυτά από την ιερά μέθη των ψυχοδηλωτικών ουσιών. Οι Stones από τα τέλη του 1965 είχαν μυηθεί στην «φάση», όταν οι Keith Richards, Brian Jones και Mick Jagger συνοδευόμενοι από τον κορυφαίο beat ποιητή Allen Ginsberg συμμετείχαν σε ένα από τα περίφημα 'acid test' των Merry Pranksters του Ken Kesey, όπου μάλιστα έπαιζαν οι Grateful Dead (αυτή ήταν η πρώτη φορά που η παρέα του Jerry Garcia εμφανιζόταν με το όνομα Grateful Dead αντί του - μέχρι τότε - Warlocks) Μουσικά, οι Stones ξεκίνησαν να ψαχουλεύουν τα λυσεργικά μονοπάτια στο άλμπουμ Aftermath (1966), αλλά ουσιαστικά μπήκαν για τα καλά με το Between the Buttons (αρχές 1967).

Αμέσως μετά την κυκλοφορία του Between the Buttons ξεκίνησαν να ηχογραφούν κάποιες ιδέες και θέματα για τον επόμενό τους δίσκο αλλά και να έχουν προβλήματα με τον νόμο λόγω των ουσιών. Το βρετανικό κατεστημένο την είχε από καιρό στημένη στους Stones και βρήκε την ευκαιρία που ήθελε. Παράλληλα σταμάτησε η συνεργασία τους με τον παραγωγό Andrew Loog Oldham και αποφάσισαν να ασχοληθούν οι ίδιοι με την παραγωγή του άλμπουμ που αρχικά ήθελαν να ονομάσουν Cosmic Christmas. Η εποχή εκείνη για τους Stones ήταν περίεργη και δύσκολη καθώς εκκρεμούσαν οι δίκες για Jones, Jagger & Richards και το μέλλον τους ήταν αβέβαιο. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες τον Οκτώβρη του 1967 ολοκληρώθηκε ο δίσκος που τελικά πήρε το όνομα Their Satanic Majesties Request από την αναγραφή "Her Britannic Majesty Requests and Requires" που υπάρχει μέσα στο βρετανικό διαβατήριο. Στο εξώφυλλο υπήρχε μια τρισδιάστατη φωτογραφία, όπου βλέπουμε τους Stones ντυμένους με αστεία ρούχα, καθισμένους, ενώ γύρω τους υπάρχουν διάφορα πολύχρωμα χίπικα «αξεσουάρ», ανάμεσα τους και οι Beatles (απάντηση στο εξώφυλλο του Sgt. Pepper όπου υπήρχε μία κούκλα που φορούσε μία μπλουζα που έγραφε 'Welcome The Rolling Stones, Good Guys') και με φόντο τα Ιμαλάια, τον Κρόνο, έναν ινδουιστικό ναό και άλλα «όμορφα»... Στο κέντρο ο Jagger, βλοσυρός με ένα μεγάλο καπέλο μάγου, είναι ο μόνος που μένει σταθερός όταν κουνήσουμε την φωτογραφία, ενώ τα υπόλοιπα μέλη κοιτούν ο ένας τον άλλο γελώντας. Oι Stones δεν είχαν πάρει καθόλου στα σοβαρά το χίπικο κίνημα, ούτε ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για τους μουσικούς πειραματισμούς της φάσης με εξαίρεση ίσως τον Brian Jones. Παρ' όλα αυτά, το άλμπουμ είναι πολύ καλό με εξαιρετικές στιγμές ("2000 Light Years From Home", "She's A Rainbow", "Citadel", "The Lantern" & "Gomper") και παρά τις δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες το έφτιαξαν, οι Stones το διασκέδασαν και πέρασαν καλά. Κάλεσαν και φίλους όπως οι John Lennon και Paul McCartney ("Sing This All Together") ή οι Steve Marriott και Ronnie Lane από τους Small Faces (στο "In Another Land" του Bill Wyman). Επίσης η συνεισφορά των Nicky Hopkins και John Paul Jones είναι σημαντικότατη.

Το Their Satanic Majesties Request είναι το απόλυτο μουσικό - και όχι μόνο - τριπ των Στόουνς που δυστυχώς είναι παραγνωρισμένο ακόμα και σήμερα από αρκετούς ψυχεδελοφάν που το σνομπάρουν, προτιμώντας διάφορα δήθεν σπάνια και άγνωστα άλμπουμ συγκροτημάτων που μάλλον μπυρεδέλεια έπαιζαν και καμμία σχέση δεν είχαν με το ψυχεδελικό ιδίωμα. -- Άκης Γαρράς