---

RCA Victor 1971 / Velvel 1998, 2008 / Victor Japan 2007

Οι Kinks είναι γνωστοί - και δικαίως - ως ένα από τα κορυφαία βρετανικά συγκροτήματα των 60s. Ωστόσο αυτό που δε γνωρίζουν οι περισσότεροι ήταν ότι το γκρουπ των αδερφών Davies υπήρξε εξίσου παραγωγικό και σχεδόν εξίσου ενδιαφέρον και στα 70s. Για ν' αποδείξει του λόγου το αληθές, το BFTP έχει την τιμή να παρουσιάσει το Muswell Hillbillies (1971), το οποίο και θωρείται το κορυφαίο δείγμα αυτής της περιόδου.

Ήταν αρχές του 1971 όταν έπειτα από ένα hit single στις δύο πλευρές του Ατλαντικού ("Lola"), ένα πετυχημένο άλμπουμ (Lola vs. the Powerman and the Money-Go-Round, Part One) και μια λιγότερο πετυχημένη αμερικανική περιοδεία, οι Kinks αποφάσισαν να τερματίσουν την πολυετή συνεργασία τους με την Pye Records και να υπογράψουν ένα συμβόλαιο για πέντε άλμπουμ με την RCA, λαμβάνοντας μια προκαταβολή ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Αντίθετα όμως με τις προσδοκίες της νέας τους εταιρείας, οι Kinks δεν είχαν καμμία διάθεση να εκμεταλλευτούν περαιτέρω τη φήμη τους μόνο και μόνο για να πουλήσουν περισσότερους δίσκους. Έτσι, αντί να ακολουθήσουν τη συνταγή του Lola, οι πρωταγωνιστές μας προτίμησαν να ηχογραφήσουν έναν «υπαρξιακό» δίσκο, το Muswell Hillbillies, που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1971.

Ο τίτλος Muswell Hillbillies παραπέμπει αφενός στη γειτονιά όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν οι αδελφοί Davies (το Muswell Hill στο Βόρειο Λονδίνο) και αφετέρου στην αμερικανική κωμική σειρά Beverly Hillbillies - όπου μια οικογένεια βλάχων από τον Αμερικανικό Νότο ανακαλύπτουν πετρέλαιο στο κτήμα τους, με αποτέλεσμα να γίνουν πάμπλουτοι και να μετακομίσουν στο Beverly Hills. Η ουσία είναι ότι η οικογένεια Davies υποχρεώθηκε να μετακομίσει στο Muswell Hill όταν η παλιά τους γειτονιά ισοπεδώθηκε προκειμένου να «αναβαθμιστεί», γεγονός που σημαίνει ότι ο χαρακτηρισμός τους ως 'Muswell Hillbillies' είναι ξεκάθαρα ειρωνικός.

Το βασικό κόνσεπτ του άλμπουμ είναι η ιδέα της επιστροφής στις ρίζες των δημιουργών του. Από τη μια πλευρά, η θεματολογία των τραγουδιών περιστέφεται γύρω από τη ζωή, τα όνειρα, τα άγχη και τα προβλήματα της εργατικής τάξης του Λονδίνου σε μια εποχή αλλαγών και ανασφάλειας. Από την άλλη πλευρά, η ηχητική παλέτα του άλμπουμ - οι blues, country και jazz ήχοι και απόηχοι που διαπερνούν και τις 12 συνθέσεις του δίσκου -  αντιπροσωπεύει μια επιστροφή στις βαθύτερες ρίζες του rock & roll αλλά και της βρετανικής ποπ. Ακούγεται οξύμωρο, αλλά ο συνδυασμός των δύο αυτών στοιχείων παρήγαγε ένα δίσκο που, ενώ θεματικά αποτελεί μια κατάθεση «βρετανικότητας», μουσικά είναι η πιο «αμερικάνικη» δουλειά των Kinks!

Το Muswell Hillbillies δεν είναι κόνσεπτ άλμπουμ με την αυστηρή έννοια του όρου. Ωστόσο τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται ο Ray Davies - ο φόβος απέναντι στο καινούργιο ("20th Century Man", "Here Come the People in Grey"), η αποξένωση και η παράνοια του σύγχρονου κόσμου ("Acute Schizophrenia Paranoia Blues"), η επιθυμία για «διακοπές» και για απόδραση από την καθημερινότητα ("Holiday", "Oklahoma U.S.A."), οι βλαβερές συνέπειες του αλκοόλ ("Alcohol"), η κουλτούρα του τσαγιού ("Have a Cuppa Tea"), η «αναβάθμιση» των εργατικών κατοικιών του Λονδίνου ("Muswell Hillibillies") - έχουν ως συνδετικό κρίκο τη ζωή, τις συνήθειες και τα αισθήματα των κατοίκων της γειτονιάς του. Πρόκειται για μια καθαρά βιωματική προσέγγιση της καθημερινότητας, η οποία ενσωματώνει και μια σειρά από πραγματικούς χαρακτήρες τους οποίους είχε όντως γνωρίσει ο συνθέτης (μεταξύ των οποίων και η γιαγιά του). Το σημαντικό είναι ότι ο Davies αντιμετωπίζει το ανθρώπινο υλικό του με ευαισθησία και χιούμορ, γεγονός που του επιτρέπει να ταυτίζεται με τους χαρακτήρες του και τις ζωές τους, αποφεύγοντας ταυτόχρονα την παγίδα του μελοδραματισμού.

Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η μουσική επένδυση αυτών των ιστοριών και καταστάσεων: αποσκοπώντας να προσδώσουν μια «παλιομοδίτικη» χροιά στη μουσκική τους, οι Κinks χρησιμοποίησαν παλιά μικρόφωνα για τα περισσότερα tracks και στρατολόγησαν τη δική τους brass section (το τρίο των Mike Cotton Sound). Όσο για την ίδια τη μουσική, αυτή απέχει παρασάγγας από τον κυρίαρχο ήχο των αρχών των 1970s: αντί για τα βαριά ριφ, τους χαλαρούς ρυθμούς και τα μακρόσυρτα κιθαριστικά σόλο των συγχρόνων τους, οι Kinks ρίχνουν το βάρος τους στην αναβίωση των βασικών συστατικών του rock & roll, συνδυάζοντάς τα κατά καιρούς με τη λαϊκή μουσική του βρετανικού music hall (λ.χ. "Alcohol", "Have a Cuppa Tea"). Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας ήχος αρκετά παιχνιδιάρικος και ευχάριστος, ο οποίος συνδυαζόμενος με τη μάλλον «σκοτεινή» θεματολογία των τραγουδιών, παράγει ένα ισορροπημένο και ελκυστικό μίγμα. Μπορεί λοιπόν το Muswell Hillbillies να ξένισε αρκετούς όταν κυκλοφόρησε, όμως σήμερα κατατάσσεται ανάμεσα στα κορυφαία άλμπουμ των Kinks. -- Γιώργος Ανδρέου