---

ERA/RTV 1971 / United Artists 1974 / Reckless 1988 / Sundazed 1997 / Akarma 2002 / Morning Dew 2006 / Guerssen 2013

Δεν υπήρχε περίπτωση το Blast From The Past να μην ασχοληθεί κάποια στιγμή με τον αιώνιο hippy surfer Merrell Fankhauser. Όπως ξέρουμε από τα παλιά western οι ινδιάνοι σέβονταν πάντα τους τρελούς. Εμείς λοιπόν, αν και «χλωμά πρόσωπα», ακολουθούμε το παράδειγμά τους και τρέφουμε μεγάλο σεβασμό για μερικούς «αρχαίους» τρελούς του rock'n'roll μικρόκοσμου, όπως λ.χ. ο Daevid Allen ή - καλή ώρα - ο Fankhauser. Εδώ και 50 χρόνια ο Merrell Fankhauser, χωρίς να έχει γίνει ποτέ «υπέρλαμπρος αστήρ» της μουσικής βιομηχανίας, μέσα από διάφορες μεταμορφώσεις έχει αφήσει μια μικρή συλλογή από απόλυτα διαμάντια της δισκογραφίας, είτε μέσα από τα διάφορα σχήματά του είτε και μέσα από τις προσωπικές του δουλειές (σσ. οι οποίες την τελευταία δεκαετία πίπτουσιν ως βρόχα...).

Δεν θ' ασχοληθούμε όμως με το surf/instrumental σχήμα του από το πρώτο μισό των 60s, τους περίφημους Impacts, τους δημιουργούς του "Wipe Out!", ούτε με τους εξαιρετικούς Fapardokly (εναλλακτικά αποκαλούμενους και Merrell & The Exiles) και τους H.M.S. Bounty, τα κλασικά του σχήματα στο δεύτερο μισό εκείνης της δεκαετίας, αλλά με τη «ναυαρχίδα» της συλλογής του, τους Mu που στις αρχές των 70s άνοιξαν πανιά - μεταφορικά αλλά και στην κυριολεξία - για τη χαμένη ήπειρο της Λεμουρίας...

Ήταν 1969 όταν το κεφάλαιο H.M.S. Bounty είχε κλείσει για τον Merrell. Την ίδια εποχή ο Antenna Jimmy Semens (κατά κόσμον Jeff Cotton) είχε φύγει από τη Magic Band του Captain Beefheart. Oι δυο τους ανακάλυψαν ότι η τρέλα τους, τους οδηγούσε στο ίδιο μονοπάτι, οπότε δημιούργησαν τους Mu. Ο Merrell συμπλήρωσε το σχήμα με τη rhythm section των Exiles. Η μαγεία της μυστηριώδους προκατακλυσμιαίας, χαμένης ηπείρου Mu, που με βάση τον άνθρωπο που πρότεινε την ύπαρξή της, τον Αύγουστο Λε Πλονζόν, διατηρούσε στη μνήμη της η αρχαία παράδοση των Μάγια, πέρασε μέσα στη μουσική τους. O Fankhauser έχει πει ότι εκείνη την εποχή είχε διαβάσει μια έκδοση απ' το 1930 του σχετικού βιβλίου του James Churchward The Lost Continent of Mu και είχε εντυπωσιαστεί από τις μεγάλες ομοιότητες που διαπίστωσε ανάμεσα στα ήθη των ιθαγενών της Μέσης Αμερικής και του Ειρηνικού με αυτά των χίππηδων της γενιάς του (χορτοφαγία, παραισθησιογόνα, ...) Ο πρώτος δίσκος των Mu ηχογραφήθηκε ζωντανά στο Wally Heider Studio B στο Λος Άντζελες τον Φλεβάρη του '71 και κυκλοφόρησε αρχικά στη μικρή RTV Records, η οποία ωστόσο μετά από μερικά χρόνια εξαγοράστηκε από την United Artists κι επανέκδοσε το δίσκο το 1974 με άλλο εξώφυλλο και με τίτλο Lemurian Music.

Η σύνθεση που παρουσιάζεται στο άλμπουμ είναι η εξής: Merrell Fankhauser (φωνή, κιθάρα, κρουστά), Jeff Cotton (κιθάρα, φωνητικά, μπάσο κλαρινέτο, σαξόφωνο), Randy Wimer (ντραμς) και Larry Willey (μπάσο). Η μουσική, αποφασιστικά πιο φευγάτη και πολύ λιγότερο 'flower power' σε σχέση με τις προηγούμενες ηχογραφήσεις του Fankhauser, είναι η τέλεια διασταύρωση των ύστερων λ.χ. Quicksilver Messenger Service με τον μπλουζ υπερρεαλισμό του Beefheart και στοιχεία έθνικ τελετουργίας, κάτι σαν λειτουργική μουσική για cult αποκρυφιστών hippies, αλλά χωρίς να χάνει ποτέ τη μελωδικότητα που είναι χαρακτηριστικό γενικότερα της δουλειάς του Fankhauser. Απλά τα τραγούδια είναι πια πιο σύνθετα ρυθμικά, αρμονικά και από άποψης δομής και οι jazzy προσθήκες στο μπάσο κλαρινέτο από τον Cotton τους δίνουν έναν progressive αέρα. Χαρακτηριστικό προϊόν αυτής της φόρμουλας είναι το μόλις δίλεπτο instrumental "Interlude", ενώ τα υπόλοιπα τραγούδια του πρώτου μέρους του δίσκου ("Ain't No Blues", "Ballad of Brother Lew", "Blue Form", "Nobody Wants to Shine") ακούγονται στ' αυτιά μας ως τα τελευταία αριστουργήματα της κλασικής ψυχεδέλειας της Δυτικής Ακτής, σε μια κατεύθυνση που δυστυχώς εγκαταλήφθηκε στη συνέχεια από τους μουσικούς της σκηνής. H συνέχεια του δίσκου είναι ακόμη πιο διερευνητική: τo διάρκειας 9'34'' "Eternal Thirst" κυριαρχείται από τελετουργικό drumming και συνεχή χορωδιακά 'om', τα δε "Τοο Naked for Demetrius"/"Mumbella Baye Tu La" και "The Clouds Went That Way" ενσωματώνουν jazz αρμονίες και περάσματα μέσα στην αιθέρια ατμόσφαιρά τους.

Η υποδοχή του δίσκου από το ραδιόφωνο και τους κριτικούς υπήρξε φυσιολογικά υπερθετική, αλλά αυτό δεν αρκούσε βέβαια (σσ. ούτε σήμερα αρκεί) για να γίνουν οι Mu πλούσιοι. Μερικοί άνθρωποι, ξέρετε, γενικά δεν το 'χουν το να γίνουν πλούσιοι. Προτιμούν άλλα πράγματα στη ζωή, όπως λ.χ. να μεταναστεύσουν στις ζούγκλες του Maui και να παίζουν μουσική μέσα στη φύση. Αυτό ακριβώς έκαναν και οι Mu το 1973 (σσ. πλην του μπασίστα τους, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Jeff Parker, που την είχε ήδη «κάνει» για εκεί από πριν). Οι Μu ηχογράφησαν και άλλο υλικό, τόσο στην Καλιφόρνια το 1972 όσο και στη Χαβάη το 1974, το οποίο μετά την απόφαση των Cotton και Wimer να αφήσουν τα εγκόσμια και να το ρίξουν στη χριστιανική ιεραποστολή έμεινε προς στιγμήν στο ράφι. Τελικά βρήκε το δρόμο του στη δισκογραφία χρόνια αργότερα, ενώ ο αειθαλής κι ασταμάτητος Merrell Fankhauser - που φόρτισε τις μπαταρίες του για τα καλά καθώς τελικά έμεινε στo Maui για 15 χρόνια! - σιγά σιγά, κατά κύριο λόγο σχετικά αθόρυβα ξεκίνησε την προσωπική του δισκογραφία που συνεχίζεται πρακτικά έως σήμερα. Μερικές φορές δε, μας έκανε δώρο συνεργασίες με τους φίλους του, όπως ο Ed Cassidy (των Spirit) ή ο μεγάλος John Cipollina. -- Laertis

ΥΓ. Επειδή στο διαδίκτυο υπάρχει σχετικά με το θέμα φτώχεια και η ανάλογη βιβλιογραφία είναι πρακτικά ανύπαρκτη, είπαμε να συνοδεύσουμε αυτό το BFTP και με μια όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη δισκογραφία του Merrell Fankhauser σε άλμπουμ μέχρι σήμερα:

Merrell Fankhauser - LP discography:

• The Impacts: Wipe Out! (1963)
• Fapardokly (a/k/a Merrell & The Exiles): Fapardokly (1966)
• Merrell Fankhauser & H.M.S. Bounty: Things! (1968)
• Mu: Mu (a/k/a 'Lemurian Music') (1971)
• Merrell Fankhauser: Merrell Fankhauser (a/k/a 'The Maui Album') (1976)
• Mu: The Last Album (a/k/a 'End of an Era') (1981)
• Merrell Fankhauser: Calling from a Star (1983)
• Mu: Children of the Rainbow (1985)
• Merrell Fankhauser & The Maui Band: A Day In Paradise (1985)
• Merrell Fankhauser: Doctor Fankhauser (1986)
• Merrell Fankhauser: Message to the Universe: The Alien Rock Suite (1986)
• Merrell Fankhauser: Back This Way Again (1990)
• Merrell Fankhauser: Flying to Machu Picchu (1992)
• Merrell & The Exiles: The Early Years 1964-1967 (1993)
• Merrell Fankhauser: California Live (1994)
• Merrell Fankhauser: Jungle Lo Lo Band (1995)
• Fankhauser / Cassidy Band: On the Blue Road (1995)
• The Impacts: Surfin' 101 (1996)
• The Impacts: Eternal Surf (1997)
• Merrell Fankhauser: Psychedelic Dreams (1998)
• The Impacts: Sex, Wax and Surf (1999)
• Fankhauser / Cassidy Band: Further On Up The Road (1999)
• Merrell Fankhauser: Merrell Fankhauser and Friends (2000)
• Merrell & The Exiles: Wild in the Desert ‎(2000)
• Merrell Fankhauser: Goin' Back to Delta (2000)
• Merrell Fankhauser: Return to Mu (2000)
• Merrell & The Haiku Band: Visitor from 2000 AD (2000)
• Merrell Fankhauser: The Man from Mu (2000)
• Merrell Fankhauser: Favorite Oldies (2003)
• Merrell Fankhauser & Yoriko Hongo: Tropical Heat (2003)
• Merrell Fankhauser: Rockin' and Surfin' (2004)
• Merrell Fankhauser: Rockin' and Surfin', Vol.2 (2007)
• Fankhauser / Cassidy Band: Stolen Guitar Blues (2007)
• Merrell Fankhauser: The Whole Day Ahead of Us (2008)
• Merrell Fankhauser: Rockin' and Surfin', Vol.3 (2008)
• Merrell Fankhauser and Friends: Live on Maui and California (2009)
• Merrell Fankhauser: Move to Higher Ground (2009)
• Merrell Fankhauser: When Merrell Met Jane (2010)
• Merrell Fankhauser: Favorite Oldies, Vol.2 (2010)
• Merrell Fankhauser: Area 51 Suite (2013)
• Merrell Fankhauser: Tiki Lounge, Vol.3 (2013)