No Man’s Land unprotected

Οι No Man's Land σχεδόν τρεις δεκαετίες μας ταξιδεύουν μέσα από τις μουσικές τους διαδρομές, τα ψυχεδελικά τους ηχοχρώματα, τις δυναμικές λάιβ εμφανίσεις τους σε ροκ στέκια και τις δισκογραφικές δουλειές τους. Μέσα από τη μπάντα έχουν περάσει πολλοί αξιόλογοι μουσικοί έχοντας δημιουργήσει τη μουσική τους ταυτότητα και μέσα από αυτή έχει ξεδιπλωθεί η παλιά και η σύγχρονη ιστορία της ελληνικής ροκ σκηνής.

Οι No Man's Land στα τέλη Ιανουαρίου θα κυκλοφορήσουν την καινούργια τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο 'Unprotected' και θα μας ταξιδέψουν για άλλη μια φορά μέσα από ένα ηχητικό πάντρεμα ψυχεδελικών δρόμων, αυτοσχεδιασμών με ηχοτοπία από τζαζ πινελιές και με μια εξαιρετική και άκρως ταξιδιάρικη εκτέλεση του "Flame" να μας απογειώνει προσεγγίζοντας ανατολίτικα μονοπάτια.

Το 'Unprotected' θα κυκλοφορήσει σε μορφή βινυλίου και limited edition cd από τη φιλική ετικέτα της Anazitisi Records. Για αυτό το μουσικό ταξίδι καλύτερα είναι, νομίζω, να μας μιλήσουν οι ίδιοι.

Wild Thing: Η τελευταία σύνθεση της μπάντας από πoια μέλη αποτελείται; Ποιο είναι το μουσικό τους παρελθόν;

NML: Οι No Man's Land σήμερα είναι οι εξής: οι «παλιοί» Βασίλης Αθανασιάδης (φωνή, κιθάρα) και Χριστόφορος Τριανταφυλλόπουλος (τύμπανα), ο δεύτερος με μακρόχρονη θητεία στους Purple Overdose, και οι «νέοι» Νίκος Πεταυρίδης (μπάσο), Γιώργος Παυλής (τρομπέτα, φιλικόρνο) και Γιώργος Συργανίδης (φλάουτο, πλήκτρα). Οι τρεις τελευταίοι έχουν συμμετάσχει ή συμμετέχουν σε διάφορα σχήματα, μικρότερα ή μεγαλύτερα, ως session μουσικοί ή ως μόνιμα μέλη. Στο νέο άλμπουμ έπαιξαν επίσης ο Γιώργος Τζίβας (κρουστά) και ο Σταύρος Παργινός (τσέλο). Ο δεύτερος είναι μέλος των Opera Chaotique.

WT: Ποιο είναι το άλμπουμ που σας άλλαξε τα μουσικά σας ακούσματα;

NML: Τα άλμπουμ που μας έχουν σημαδέψει σε διάφορες χρονικές στιγμές, αποκαλύπτοντας μας «κάτι άλλο», κάτι που ως τότε μπορεί να αγνοούσαμε ή να αντιμετωπίζαμε με αδιαφορία ή επιφύλαξη, είναι τόσα πολλά και τόσο διαφορετικά για τον καθένα από εμάς, ώστε ένας κατάλογος με αυτά θα γέμιζε αρκετές σελίδες. Ίσως θα άξιζε να αναφέρουμε ενδεικτικά το Fables of the Reconstruction, το τρίτο άλμπουμ των R.E.M. (1985), μόνο και μόνο επειδή λειτούργησε σαν ένα είδος καταλύτη για τη μπάντα, η οποία τότε βρισκόταν σε εμβρυακό στάδιο. Μας φάνηκε ότι δημιουργούσε κάτι σα γέφυρα μεταξύ του «παλιού» και του τότε «καινούργιου», δείχνοντας έναν τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να συνδυαστούν μεταξύ τους στοιχεία από διάφορες «περιοχές»: country, folk, rock'n'roll, ψυχεδέλεια. Και αυτού του είδους τα ανακατέματα εξακολουθούν να μας γοητεύουν μέχρι σήμερα.

WT: Υπάρχουν κομμάτια που ξεχωρίζετε από τα άλμπουμ σας;

NML: Συνήθως, μέχρι να ολοκληρωθεί ένα άλμπουμ μας, έχει προηγηθεί σκληρή, μακρόχρονη αλλά και εξαιρετικά ευχάριστη δουλειά: τα κομμάτια έχουν «δοκιμαστεί» πολλές φορές ζωντανά και στο στούντιο μέχρι να έρθει η στιγμή της ηχογράφησης και να ξεκινήσει έπειτα η επίπονη διαδικασία της μίξης. Έτσι, όταν πια ένα άλμπουμ τελειώνει, βρισκόμαστε να έχουμε μαζί του μία σχέση περίπου αγάπης - μίσους, την οποία προσπαθούμε να διαχειριστούμε έχοντας το βλέμμα μας στραμμένο στο επόμενο. Οπότε, κοιτάζοντας πίσω, μάλλον θα δυσκολευόμασταν να ξεχωρίσουμε κάποια μεμονωμένα κομμάτια, παρόλο που για διάφορους λόγους, ορισμένα εξακολουθούν να παίζονται στα λάιβ ακόμα και μετά από χρόνια, ενώ κάποια άλλα όχι. Πάντως, ένα κομμάτι που δείχνει να ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία στον κόσμο που μας ακούει, είναι το "Writers Have Νo Real Life".

WT: Ποια είναι η διαδικασία με την οποία γράφετε τα τραγούδια σας;

NML: Τις περισσότερες φορές η βασική μελωδική, αρμονική, στιχουργική μορφή του κομματιού παρουσιάζεται σχεδόν έτοιμη από τον Β.Α. (που είναι ο βασικός «τραγουδοποιός» του γκρουπ) στα υπόλοιπα μέλη. Εάν το κομμάτι περάσει τις «πρώτες εξετάσεις», που δεν είναι τίποτε άλλο από μια αρχική εκτέλεση με τρόπο πρόχειρο και διερευνητικό από το γκρουπ στο σύνολό του, οπότε και φαίνεται σχεδόν αμέσως αν «δένει» ή όχι, εισέρχεται στο επόμενο στάδιο. Εδώ, κάθε μέλος συμμετέχει ενεργά με το δικό του προσωπικό τρόπο στη μορφοποίηση. Ουσιαστικά λοιπόν, πρόκειται για μία διαδικασία (ανα)σύνθεσης από κοινού, με τον κάθε μουσικό να δίνει το προσωπικό του στίγμα στο τελικό αποτέλεσμα, γι' αυτό και υπογράφουμε τα κομμάτια συλλογικά, ως ομάδα. Κατά την παραπάνω διαδικασία, στόχος είναι να δημιουργηθεί κάτι νέο, άγνωστο ως τότε, κάτι μεγαλύτερο ίσως από το απλό άθροισμα των επί μέρους στοιχείων του. Ας τονίσουμε όμως ότι αυτό το τελευταίο δεν αποτελεί αυτοσκοπό, ούτε βέβαια το πετυχαίνουμε πάντα. Όποτε το πετυχαίνουμε πάντως, όσο μπορούμε αποφεύγουμε να το αναλύουμε.

WT: Τι έχει αλλάξει στον ήχο της μπάντας και στο τρόπο που βλέπετε τα πράγματα μέσα στα χρόνια που υπάρχετε;

NML: Μετά από τόσα και τόσα μέλη που έχουν περάσει από την οντότητα που ακούει στο όνομα No Man's Land, φυσικό είναι και ο ήχος της να έχει υποστεί μια πληθώρα μεταλλάξεων: διαφορετικά όργανα και ηχοχρώματα, διαφορετικές προσωπικότητες. Τελευταία προσανατολιζόμαστε περισσότερο σε εκτενέστερες συνθέσεις, με περισσότερο τονισμένο το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού ή της «αυθόρμητης σύνθεσης». Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι απουσιάζουν τα πιο ας πούμε rock'n'roll στοιχεία που στο παρελθόν εύρισκε κανείς συχνότερα στα κομμάτια μας. Γενικά, μας αρέσει να ισορροπούμε ανάμεσα σε διαφορετικούς κόσμους. Όσο για τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, με την πάροδο του χρόνου μάθαμε να είμαστε πιο σίγουροι, λιγότερο ανυπόμονοι, περισσότερο επίμονοι, λιγότερο αγχωμένοι με το να θέλουμε να αποδείξουμε κάτι, πιο «οργανωμένα αυθόρμητοι».

WT: Υπάρχουν κάποιες διαφορές στα λάιβ της δεκαετίας του '80 και '90 με τα λάιβ του σήμερα;

NML: Πολλές διαφορές, αλλά και πολλές ομοιότητες. Τότε, υπήρχε ένα κοινό πιο «διψασμένο» και ίσως λιγότερο διαιρεμένο σε διάφορους μικρόκοσμους της ανεξάρτητης μουσικής κουλτούρας απ' όσο σήμερα. Η όλη υπόθεση «ελληνική ροκ σκηνή» βρισκόταν ακόμη κατά ένα μεγάλο μέρος στο στάδιο του καθαρού ερασιτεχνισμού, με όσα θετικά και αρνητικά μπορεί να συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Από την άλλη, αν παραβλέψουμε τις διαφορές στα τεχνικά ζητήματα, όπως ο ηχητικός εξοπλισμός, καθώς και το απλό γεγονός ότι τότε ήμασταν κάπως πιο νέοι, η χαρά και η αγωνία ενός λάιβ, ο συνεπαρμός πάνω στη σκηνή, αυτά είναι στοιχεία που παραμένουν αναλλοίωτα.

WT: Υπάρχει κάποιος μουσικός ή μπάντα που θα θέλατε να συνεργαστείτε;

NML: Ίσως ο Miles Davis και ο Syd Barrett, αλλά είναι μάλλον δύσκολο.

WT: Τι μουσικό χαρακτήρα θα έχει η καινούργια σας δισκογραφική δουλειά; Να περιμένουμε κάτι διαφορετικό από το προηγούμενο άλμπουμ σας The Drowning Desert που μας παρέμπεμπε σε πολύ ταξιδιάρικα μονοπάτια;

NML: Η βασική ομοιότητα μεταξύ του Unprotected και του The Drowning Desert είναι ο αριθμός των κομματιών: και τα δύο άλμπουμ τυχαίνει να αποτελούνται από πέντε κομμάτια μέτριας έως μεγάλης διάρκειας. Κατά τα άλλα, το νέο άλμπουμ περιλαμβάνει περισσότερα και διαφορετικά ηχοχρώματα, είναι πιο κιθαριστικό από το προηγούμενο και ίσως ακόμα πιο «ταξιδιάρικο», αν και από διαφορετική άποψη. Μία άλλη διαφορά είναι η παραγωγή του, η οποία πιστεύουμε πως είναι πιο ισορροπημένη, πιο ενδιαφέρουσα και γενικά πιο ικανοποιητική. Καθοριστικό ρόλο σε αυτό έπαιξε ο Δημήτρης Μισυρλής από το στούντιο Matrix, ο οποίος ήταν ο υπεύθυνος για την ηχογράφηση και τη μίξη.

WT: Ποια είναι η άποψή σας για όσα βιώνουμε σήμερα ως κοινωνία;

NML: Πληρώνουμε το τίμημα του εφησυχασμού, της αδιαφορίας, των εύκολων λύσεων και της ίδιας μας της τύφλας. Χαρακτηριστικά ανθρώπινα όλα αυτά, που αν όμως αποκτήσουν την απαραίτητη κρίσιμη μάζα, οδηγούν σε κάτι ανάλογο με αυτό που βιώνουμε σήμερα. Τα κράτη είναι εταιρείες, οι πολίτες στην πλειονότητά τους διατηρούνται σε μία κατάσταση έντρομης ύπνωσης, η παιδεία - που μπορεί να προσφέρει τη βασική λύση - υποβαθμίζεται και απαξιώνεται, όλοι εστιάζουν ακόμα πιο λυσσασμένα στις διαφορές και αποσιωπούν τις ομοιότητες, ο περιώνυμος κοινωνικός ιστός είναι κουρέλι στον άνεμο. Με λίγα λόγια, το παιχνίδι εξακολουθεί να παίζεται με τον ίδιο, παλιό τρόπο. Κάτι πρέπει να αλλάξει, αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει αν δεν αλλάξουμε πρώτα εμείς.

WT: Με τι τρόπο θα υποστηρίξετε την καινούργια σας δισκογραφική δουλειά;

NML: Με όσα περισσότερα λάιβ μπορούμε, με τα γνωστά διαδικτυακά μέσα, με την πληροφόρηση στόμα με στόμα.

Το 'Unprotected' θα κυκλοφορήσει στα τέλη Ιανουαρίου σε δίσκο βινυλίου και limited edition cd από την Anazitisi Records.

www.nomansland.gr
http://www.facebook.com/pages/No-Mans-Land/
www.anazitisirecords.com

Tags: No Man's Land, greek rock scene, interview