Bellini: από τη Σικελία στην Αθήνα

Read english text

Οι Bellini, η μπάντα - alter ego των Shellac, στα πλαίσια της εμφάνισής τους στο Closer Summer Festival Vol. 1 στις 4 Ιουλίου μας μίλησαν για τον τέταρτο επερχόμενο δίσκο τους, την συνεργασία τους με το Steve Albini και το πλούσιο μουσικό βιογραφικό τους. Το συγκρότημα απαρτίζεται από τους Ιταλούς Agostino Tilotta και Giovanna Cacciola (μέλη παράλληλα και των Uzeda) και τους Αμερικανούς Matthew Taylor και Alexis Fleisig (Girls Against Boys, The Obits, Paramount Styles) και εμφανίστηκαν στο Six d.o.g.s. μαζί με τους δικούς μας The Dark Rags, False Alarm, Skull & Dawn και The Bet.

Wild Thing: Αληθεύει ότι το όνομά Bellini το επιλέξατε από τον συνθέτη Vincenzo Bellini κι αν ναι, τι σας συνδέει με τον εν λόγω μουσικό;

Giovanna Cacciola: Ναι, το όνομα του συγκροτήματος μας σχετίζεται με το συνθέτη Bellini. Γεννήθηκε στην Κατάνια και μετακόμισε σε άλλες πόλεις για να μπορέσει να υπάρξει και να ζήσει ως μουσικός και συνθέτης (αυτή εξακολουθεί να είναι η μοίρα των περισσότερων μουσικών στη Σικελία). Είχε μια πολύ δυσάρεστη ιστορία και μια σύντομη ζωή. Δεν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που νιώθουμε ότι συνδεόμαστε μαζί του πέρα από συμπόνια κι αυτός είναι ένας τρόπος να τιμήσουμε εκείνον και την όμορφη μουσική του.

WT: Διατηρείτε μια μόνιμη συνεργασία με τον Steve Albini. Πόσο έχει επηρεαστεί ο ήχος σας από το γεγονός και ποια είναι η γνώμη σας για τους Shellac;

GC: Ο Steve δεν επηρεάζει ποτέ κανένα απ' όσους συνεργάζεται κι ούτε κι εμείς έχουμε επηρεαστεί απ' αυτόν πέρα από τον τρόπο που βλέπουμε την ηχογράφηση ως μια φυσική και εύκολη στιγμή δημιουργίας μουσικής. Όσο για τους Shellac, τους αγαπάμε ως άτομα και μουσικούς.

WT: Γνωρίζουμε ότι έχετε ηχογραφήσει τον καινούργιο σας δίσκο. Για ποιο λόγο έχει καθυστερήσει να κυκλοφορήσει; Τι να περιμένουμε από το νέο υλικό;

GC: Απλά χρειάστηκε να τελειώσουμε κάποια κομμάτια πάνω στα οποία δεν είχαμε χρόνο να δουλέψουμε κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης. Δεν μπορούμε να σας πούμε τι να περιμένετε απ' το άλμπουμ, εμείς απλά παίξαμε τη μουσική που μας αρέσει να παίζουμε.

WT: Πώς λειτουργείτε ως μπάντα καθώς δεν έχετε όλα τα μέλη κοινή βάση και επιπλέον ασχολείστε και με άλλα projects;

GC: Αυτό λοιπόν είναι το συναρπαστικό στοιχείο του να ανήκει κανείς στους Bellini. Προσπαθούμε να συναντιόμαστε όσο περισσότερο γίνεται. Επίσης βλέπουμε όλες τις μπάντες στις οποίες συμμετέχουμε σαν μια μεγάλη οικογένεια και προσπαθούμε να συντονίσουμε τις υποχρεώσεις μας.

WT: Πιστεύετε ότι υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των Bellini και των Uzeda;

GC: Οι Uzeda και οι Bellini είναι διαφορετικοί καθώς πρόκειται για τέσσερα διαφορετικά άτομα σε δύο διαφορετικές μπάντες. Προφανώς έχουμε πολλά κοινά στοιχεία, αλλά δεν είμαστε το ίδιο πράγμα. Εμπλέκονται και οι ζωές άλλων ανθρώπων, άρα δεν μπορεί να είναι το ίδιο.

WT: Παρακολουθείς την ανεξάρτητη ιταλική μουσική σκηνή; Θα μπορούσες να μας προτείνεις κάποια μπάντα;

GC: Υπάρχουν πολλά συγκροτήματα που μπορούμε να προτείνουμε. Μερικά είναι οι Tapso II,  Black Eyed Dog, Three Second Kiss, Mashrooms, Trees of Mint, Amavo, αλλά υπάρχουν και πολλές άλλες πολύ καλές μπάντες στη χώρα μας.

WT: Για ποιο λόγο αλλάξατε ντράμερ; Πώς τα πάτε με τον Alexis;

GC: Ο Agostino κι εγώ γνωρίσαμε τον Alexis πριν πολλά χρόνια και ο Matthew με τον Alexis είναι φίλοι εδώ και πολύ καιρό κι έτσι όταν ο Damon άφησε τη μπάντα στη μέση ενός σόου στο Athens της Georgia, πήραμε τηλέφωνο τον Alexis για να τον ρωτήσουμε αν μπορούσε να παίξει μαζί μας σε μερικά σόου που είχαμε λίγες μέρες αργότερα. Δέχτηκε με χαρά και μετά από μόλις δέκα ώρες πρόβας έπαιξε το πρώτο του σόου με τους Bellini.

WT: Βγάζετε δίσκο περίπου κάθε τρία με τέσσερα χρόνια. Πώς αντιμετωπίζουν το γεγονός στην Temporary Residence;

GC: Ο Jeremy (deVine) είναι ένας θαυμάσιος άνθρωπος που φροντίζει το πώς και το τι γουστάρει να κάνει η μπάντα. Μας αγαπάει ακριβώς όπως είμαστε.

WT: Τι εικόνα έχετε γενικότερα για την Ελλάδα, έχετε ακούσει κάποια ελληνική μπάντα που σας κίνησε το ενδιαφέρον;

GC: Όλοι μας είμαστε ενθουσιασμένοι που θα παίξουμε στην Ελλάδα. Για μένα, τον Matthew και τον Agostino είναι η πρώτη επίσκεψη εκεί. Επίσης o Agostino κι εγώ καταγόμαστε από τη Σικελία που ήταν κομμάτι της Μεγάλης Ελλάδας και οι περισσότερες σχολικές μου στιγμές περιείχαν αρχαία Ελλάδα, οπότε για μένα είναι κάτι σαν όνειρο. Δεν βλέπω την ώρα! Έχουμε κι ένα κομμάτι στο νέο άλμπουμ με τον τίτλο "A Greek Fire" που το αφιερώνουμε στους Έλληνες, γιατί νιώθουμε πάρα πολύ κοντά στην κατάσταση σας.

Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε κανένα ελληνικό συγκρότημα ακόμη. Θα χαρούμε όμως πολύ να γνωρίσουμε κάποια από αυτά που θα μοιραστούν τη σκηνή μαζί μας.

WT: Στις 4 Ιουλίου θα εμφανιστείτε για πρώτη φορά στην Αθήνα στα πλαίσια του Closer Summer Festival Vol. 1. Τι να περιμένουμε από το λάιβ, θα παρουσιάσετε και κομμάτια από τον επερχόμενο δίσκο σας;

GC: Ναι, θα παίξουμε τουλάχιστον ένα νέο κομμάτι.

WT: Τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε μια εντεινόμενη κρίση στις μεσογειακές χώρες. Πώς αντιμετωπίζετε αυτή την κατάσταση που έχει κοινά χαρακτηριστικά σε κράτη όπως η Ελλάδα και η Ιταλία;

GC: Όπως είπα και πριν, εγώ κι ο Ago ζούμε στη Σικελία κι έτσι δίνουμε τον αγώνα μας καθημερινά. Είναι όλο και πιο δύσκολο να βρεθεί τρόπος να επιβιώσουμε από την κρίση. Και στον ιταλικό νότο είναι ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα. Γι' αυτό σας καταλαβαίνουμε και νιώθουμε δίπλα σας. Όμως, παιδιά, δεν μπορούμε να το βάλουμε κάτω. Κανείς μας.

Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης στα αγγλικά:

In view of their live appearance in the Closer Summer Festival Vol.1 on July 4th, Bellini, known as the alter-ego of Shellac, talked to us about their forthcoming fourth LP, their cooperation with Steve Albini and their rich background in music. Formed by Italians Agostino Tilotta and Giovanna Cacciola (of Uzeda) and Americans Matthew Taylor and Alexis Fleisig (of Girls Against Boys, The Obits, Paramount Styles) Bellini played Six d.o.g.s, Athens together with greek bands The Dark Rags, False Alarm, Skull & Dawn and The Bet.

WT: Is it true that the name Bellini came up after the composer Vincenzo Bellini and, if so, what links you to that particular musician?

Giovanna Cacciola: Yes, Bellini the composer is the one we related the name of the band. He was born in Catania, moved to other cities in order to be able to live as a musician and composer (this is still the destiny of most of the musicians from Sicily). He had quite a sad story and a short life. There wasn't a particular reason for us to feel linked to him if not as a kind of sympathy for him and a way to celebrate him and his beautiful music.

WT: You work with Steve Albini on a permanent basis. How has that affected your sound and what do you think of Shellac?

GC: Steve never affects anyone he works with and we've never been affected by him, if not in the way to consider recording a natural and easy moment in playing music. We really love Shellac as human beings and as musicians.

WT: We know you have recorded a new LP. Why has its release been delayed? What should we expect from the new material?

GC: We simply need to finish some singing we didn't have the time to do during recording. We cannot say what you should expect, we just played music we loved to play.

WT: How do you manage to function as a band when not all members have a common basis and you are also involved in other projects?

GC: Well, this is the intriguing part of being in Bellini. We try to meet each other as many times as possible. We consider also the other bands we are involved in as a big family and we try to coordinate our commitments.

WT: Do you find substantial differences between Bellini and Uzeda?

GC: Uzeda and Bellini are different as there are four different human beings in the two bands. We probably have many things in common, but cannot be the same thing. Other lives are involved, so it cannot be the same.

WT: Do you follow the independent Italian music scene? Would you recommend some other bands?

GC: There are many other bands we can recommend. Just to mention some of them, there's Tapso II,  Black Eyed Dog, Three Second Kiss, Mashrooms, Trees of Μint, Amavo, but there are also many others, really good bands in our country.

WT: How come you changed your drummer and how do you get along with Alexis?

GC: Agostino and I met Alexis many years ago and Matthew and Alexis are friends since a very long time. So when Damon quit the band in the middle of a show in Athens (Georgia), we called Alexis to ask if he was available to play some shows with us that were arranged for just a few days later. He was happy to accept and after just ten hours of rehearsing he played his first show with Bellini! Since then he's one quarter of Bellini.

WT: You release an LP roughly every three to four years. How does Temporary Residence feel about that?

GC: Jeremy (deVine) is a wonderful person who takes care of how and what the band feels we want to do. He loves us the way we are.

WT: What's your outlook on Greece and has any Greek band caught your eye?

GC: We are all very excited to play in Greece. For me, Matthew and Agostino it's the first time we are coming there. Also, Agostino and I are from Sicily that was part of Magna Graecia and most of my school times were all around ancient Greece, so it's a sort of dream for me. I can't  wait. And we have a song in the new album that is called "A Greek Fire"; it's dedicated to Greek people as we are very, very close to your actual situation.

Unfortunately, we don't know yet any Greek bands. We'll be very enthusiastic to meet some of them on stage with us.

WT: On July 4th you are appearing for the first time in the Closer Summer Festival Vol.1. What can we look forward to listen to in your show? Will you play songs from your forthcoming LP?

GC: Yes, we're going to play at least one new song.

WT: There has been an increasingly deep crisis in the Mediterranean countries lately. How do you cope with this reality which has a lot of common aspects in countries like Greece and Italy?

GC: As I said before, I and Ago live in Sicily, so we're struggling (to make ends meet) every single day; it's getting more and more difficult to find a way to survive the crisis. And in the south of Italy it's even more difficult, so this is why we sympathise and feel close to you. But, guys, we cannot give up. None of us.