The Potergeist interview

Read english text

Με την ευκαιρία του νέου τους πονήματος 'Muddy Mermaids' αλλά και της πρόσφατης εμφάνισής τους με τους Lynyrd Skynyrd επικοινώνησα με τον Alex των Potergeist για μερικές ερωτήσεις. Το Wild Thing βουτά με τα μούτρα στον μεταλλικό βάλτο τους και στο μεταξύ εσείς μπορείτε να συνοδεύσετε την ανάγνωσή σας με μουσική υπόκρουση το νέο άλμπουμ εδώ.

Φάνης Μανταίος: Πόσο διαφέρουν οι Potergeist του 2007 με τους Potergeist του σήμερα;

Alex: Η απάντηση είναι πάρα πολύ αν αναλογιστείς πως από την τότε σύνθεση έχει μείνει μόνο ένα άτομο. Γενικά ο ήχος έχει γίνει πιο σκοτεινός και οι συνθέσεις πιο ώριμες.

ΦΜ: Διακευάσατε το “Smokestack Lightning” του Howlin’ Wolf. Πώς προέκυψε; Κατά πόσον πιστεύετε ότι ο μέσος sludge/metal/stoner ακροατής ψάχνει και ανατρέχει πίσω στις ρίζες της μουσικής;

Alex: Είναι γνωστή η αγάπη που τρέφουν οι Potergeist για τα blues και ο Howlin’ Wolf είναι μεγάλη επιρροή για εμάς. Έχει πλάκα που με ρωτάς κάτι τέτοιο γιατί φαντάσου ότι από τις δεκάδες κριτικές που έχουν γίνει στο album όλοι νομίζουν ότι το κομμάτι είναι δικό μας. Οπότε αφού δεν ψάχνονται άνθρωποι που είναι χωμένοι στο χώρο, σιγά μην ψαχτεί ο ακροατής.

ΦΜ: Το 'swamp metal', η ορολογία που έχετε επιλέξει για να περιγράψετε τη μουσική σας, είναι κάποιο inside joke μεταξύ των μελών ή υπάρχει πιο συγκεκριμένη εξήγηση;

Alex: 'Swamp metal' ή 'southern gothic' είναι ορολογίες πολύ φρέσκες που χρησιμοποιούνται σε νηπιακό επίπεδο για να περιγράψουν την σκηνή της Savanna και κάποιες μπάντες που παίζουν σε αυτό το στυλ.

ΦΜ: Ο καινούριος δίσκος λέγεται Muddy Mermaids. Πρόκειται για συνδυασμό εικόνων από τους βάλτους του αμερικάνικου νότου και τις ελληνικές θάλασσες, ή παραείμαι ρομαντικός;

Alex: Δεν το είδα έτσι όταν το βάφτισα αλλά ο καθένας μπορεί να του δώσει τη δικιά του ερμηνεία.

ΦΜ: Έχετε ανοίξει για πολλές σπουδαίες μπάντες, με αποκορύφωση τους Lynyrd Skynyrd. Θα ήθελα να μου πείτε πόσο σημαντικές εμπειρίες αποκομίζει μια μπάντα με αυτόν τον τρόπο.

Alex: Όπως με όλα τα πράγματα στη ζωή ό,τι είναι καινούργιο σου φαίνεται κάπως και ό,τι έχεις ξανακάνει σου φαίνεται απλό. Έτσι και με αυτά τα λάιβ αποκομίζεις την εμπειρία του να βγεις σε περισσότερο κόσμο, οπότε την επόμενη φορά να μην έχεις άγχος και να μη σου φαίνεται βουνό που θα πρέπει να παίξεις μπροστά από χιλιάδες κόσμο. Επίσης ο επαγγελματισμός και το πώς κάνουν κάποια πράγματα αυτές οι μπάντες είναι το μοναδικό σχολείο για να μάθεις και εσύ το πώς πρέπει να γίνονται.

ΦΜ: Οι περισσότερες μπάντες στην Ελλάδα έχουν να πουν τα χειρότερα για την ελληνική σκηνή, τόσο σε θέματα αλληλοϋποστήριξης, όσο και σε θέμα εργατικότητας. Με ποιον τρόπο το έχετε βιώσει εσείς;

Alex: Αυτές οι μπάντες πρέπει να σταματήσουν να κλαίγονται σαν πουτάνες. Κάποιες μπάντες είναι φίλοι και αλληλοβοηθιούνται και αν τα καταφέρουν ξεχωρίζουν και φτιάχνουν σκηνή και δεν το βρίσκω κατακριτέο, αφού δεν γίνεται να τα έχεις ποτέ καλά με όλους, όχι μόνο στη μουσική αλλά στα πάντα στη ζωή. Κάποιες άλλες μπάντες πάλι είναι τυχερές και βοηθιούνται από κάποια μεγαλύτερα σχήματα και κάποιες πάλι όχι και πρέπει να παλέψουν για τα πάντα μόνες τους. Τώρα για την εργατικότητα, αν μια μπάντα δεν είναι εργατική να κάτσει σπίτι της και να τον παίζει εκεί. Εμείς ήμασταν από τις μπάντες που δεν μας βοήθησε κανείς από τα μεγαλύτερα σχήματα και που μετά από έξι χρόνια και δύο κυκλοφορίες από κωλοφαρδία παίξαμε το πρώτο μας support. Μας έσωσε το ότι ήμασταν εργατικοί και αυτό αμείφθηκε. Σε κάποιους θα αρέσεις, κάποιοι θα σε κράξουν˙ η συμβουλή μου είναι: μην ασχολείστε με μαλακίες και μην σας επηρεάζουν, απλά κάντε καλά αυτό που κάνετε και τα άλλα θα έρθουν μόνα τους.

ΦΜ: Πλέον σε θέματα διανομής συνεργάζεστε με τη Warner. Πώς προέκυψε αυτό;

Alex: Μας άκουσαν, τους αρέσαμε, μας πρότειναν, δεχτήκαμε.

ΦΜ: Ποια ήταν η εμπειρία σας από το Summer Rock Festival που είχατε παίξει;

Alex: Όμορφο event, γνωρίστηκαν οι μπάντες μεταξύ τους και αυτό ήταν σημαντικό για να φτιαχτεί μια σκηνή άσχετα αν έχουν απομείνει τρία από τα 25 συγκροτήματα του τότε. Αν γινότανε τώρα, σίγουρα θα μάζευε τον πενταπλάσιο κόσμο.

ΦΜ: To 2010 δουλέψατε με τον Κώστα Ζάππα για το soundtrack της ταινίας του Τhe Rebellion of Red Maria (H επανάσταση της κόκκινης Μαρίας). Πόσο διαφέρει αυτή η διαδικασία από την ηχογράφηση ενός δίσκου; Είναι κάτι που θα ξανακάνατε δοθείσης της ευκαιρίας;

Alex: Διαφέρει ως προς τη σύνθεση γιατί είναι σαν να σου παραγγέλνει ο άλλος κουστούμι να ράψεις στα μέτρα του. Είναι όμορφο παρ' όλα αυτά το να εξερευνείς μουσικές με τις οποίες δεν έχεις ξανά ασχοληθεί και να ανακαλύπτεις το αν είσαι καλός ή όχι και σε άλλα πράγματα.

ΦΜ: Τι μουσική ακούτε τελευταία; Υπάρχει κάποια νέα κυκλοφορία που σας τράβηξε το ενδιαφέρον, τόσο από ελληνικά όσο και από ξένα συγκροτήματα;

Alex: Τα πάντα όλα. Ξεχώρισα την νέα δουλεία των Baroness και Katatonia αντίστοιχα και το νέο Slavebreed και Tardive είναι επίσης δίσκοι που με άφησαν μαλάκα.

ΦΜ: Μέσα στα πέντε χρόνια που υπάρχει, η μπάντα φαίνεται ότι έχει κάνει πολλά βήματα μπροστά. Τελικά η σκληρή δουλειά αποδίδει;

Alex: Μακάρι να ήταν πέντε αλλά να σου θυμίσω ότι το Summer Rock που με ρώτησες πριν ήταν το 2005 (σσ. αχ αυτά τα μαθηματικά)… Η σκληρή δουλεία σίγουρα αποδίδει απλά θέλει υπομονή.

ΦΜ: Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Alex: Αποφεύγουμε να κάνουμε σχέδια γιατί ξέρεις τι λένε... εσύ κάνεις σχέδια και ο Θεός γελάει. Θα θέλαμε όμως πριν τελειώσει το 2012 να έχουμε ένα νέο άλμπουμ και να παίξουμε κάποια show στην Ευρώπη.

Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης στα Αγγλικά:

On the occasion of their latest album 'Muddy Mermaids' and their recent appearance on stage with Lynyrd Skynyrd here in Athens I (Fanis) contacted Alex from greek swamp metallers Potergeist to ask a few questions. Thus Wild Thing dives deep into their metal swamp; in the meantime for your pleasure you can accompany your reading with music listening; their new album can be found here.

Wild Thing: How different is Potergeist nowadays from Potergeist circa 2007?

Alex: The answer is very much, if you consider that from the 2007 line-up only one member remains. Generally, the sound is darker and the compositions more mature.

WT: You did a cover of a Howlin’ Wolf song, "Smockstack Lighting". How did you decide to do that? How much do you think that the average sludge/metal/stoner fan is looking back to the roots of music?

Alex: The love that Potergeist have for the blues is well known and Howlin’ Wolf is a big influence on us. It’s funny that you are asking, because in the dozens of reviews that people did for the album, everybody thought it was our own song. So if people that are deeply into the music scene are not familiar with that, it’s unlikely that the listener is.

WT: About 'Swamp Metal', the term you have chosen to describe your music. Is it an inside joke among the members of the band or is there a more specific explanation?

Alex: 'Swamp Metal' or 'Southern Goth' are two new terms used in a minor way to describe the Savannah scene and some other bands that play similarly.

WT: Your latest album is called Muddy Mermaids. Is this a combination of the swamps of the American South and the Greek seas or am I being too romantic?

Alex: I didn’t think about it that way when I named the album, yet everyone can give his/her own explanation...

WT: You have supported many great bands, with Lynyrd Skynyrd being the highlight. I would like you to tell me how important are the experiences that a band earns this way.

Alex: As with everything in life, new things seem a bit different and the things you have done before seem simple. So with these concerts you gain the experience of playing in front of a lot of people, so the next time playing in front of thousands doesn’t seem so huge. In addition, the professionalism of those bands and how they handle some situations is a unique 'school' for you to learn how things are done.

WT: Most bands in Greece say the worst things about the local scene, both about how bands don’t support each other and about how little effort some bands put. In what way you have experienced this?

Alex: Those bands need to stop bitching. Some band members are friends, so they support each other and if they make it, they create a scene. I don’t judge that, 'cause you 're never able to get along with everyone, not only considering music but generally in life. Some bands are lucky because bigger bands help them while some others just have to fight on their own. As for hard work now, if a band is not willing to work, it would be better if they stayed home and did nothing. We were one of those bands that none of the bigger ones ever helped and only after six years and two releases we did our first support show out of luck. We were working hard; that’s what saved us and it finally paid off. Some people will like you, some others will talk badly about you. My advice is: don’t even care about jerks, just do your own thing and stuff will happen.

WT: Nowadays Warner is responsible for your distribution. How did you arrange that?

Alex: They listened to us, they liked us, we were proposed and we accepted.

WT: What was your experience from your participation in the Summer Rock Festival?

Alex: It was a nice event; bands got to meet each other and that's important for building up a scene regardless of the fact that of the twenty five bands that participated then only three still exist. If it happened now, it would surely have attracted five times the audience.

WT: In 2010 you worked with Gus Zappas for the soundtrack of his film The Rebellion of Red Maria. How different is the procedure of composing for a film soundtrack to the one of composing for an album? Is it something that given the chance you would do again?

Alex: It is an altogether different process of composing; it is like someone else is ordering a suit that fits his/her own body. But it is beautiful to explore music styles that you are not familiar with and find out if you are good with new stuff or not.

WT: What kind of music do you listen to lately? Are there any releases that caught your attention both from the Greek and the international scene?

Alex: Pretty much everything. I highlighted the new Baroness and Katatonia albums. The new Slavebreed and Tardive are also albums that blew my mind.

WT: Within the five years of the band's existence you seem to have moved several steps forward. Does hard work pay?

Alex: I wish they were five but let me remind you that your previous question about the Summer Rock Festival; it was held in 2005 (damn math...). Seriously now, hard work does pay but it needs patience.

WT: What are your future plans?

Alex: We avoid doing plans because you know what they say... when you do plans, god is laughing (greek word of wisdom). We would, however, want to have a new album ready before the end of 2012 and do some European shows.

Tags: Potergeist, greek rock scene, interview, metal, swamp metal