Θυμάμαι μια εποχή που υπήρχαν αρκετοί άνθρωποι δίπλα μας που πίστευαν ότι η electronica θα μονοπωλούσε το μέλλον της ποπ - τουλάχιστον - μουσικής. Γι' αυτούς το ροκ είχε πεθάνει και δεν είχε πλέον καμμία τύχη. Είναι περιττό να γράψω ότι αυτές οι απόψεις με τρέλαιναν. Είναι λογικό για έναν άνθρωπο που κοντεύει να συμπληρώσει τέσσερεις δεκαετίες φανατικής ενασχόλησης με την μουσική ξεκινώντας από την εποχή που το κλασικό ροκ ήταν καθημερινότητα (κι όχι αφιερώματα σε μουσικά περιοδικά και ραδιοφωνικές εκπομπές) να μην μπορεί να δεχθεί τέτοιες απόψεις, που (α) ακυρώνουν σε μεγάλο βαθμό την προσωπικότητά του και (β) - και πιο εκνευριστικά - εκφέρονται από τύπους που άρχισαν να ασχολούνται με τη μουσική κυριολεκτικά προχθές... (σσ. Αντίστοιχα σοκ είχα πάθει στα 80s με κάποιους νεαρούς μεταλλάδες...)
Ο Σπύρος Φάρος ξεπήδησε μέσα από το ελληνικό «κίνημα» των νέων ροκ γκρουπ της δεκαετίας του '80 και αναμφισβήτητα είναι ένας χαρισματικός μουσικός με μεγάλη συνεισφορά στην εγχώρια σκηνή. Η πραγματική δύναμη της μουσικής του βρίσκεται στην εντελώς ανεπιτήδευτη και όμως αυτοδύναμη αισθητική απλότητα των κομματιών του. Σε κάθε δισκογραφική του δουλειά υπάρχουν και μερικά κομψοτεχνήματα που αποκαλύπτουν εξαιρετικές συνθετικές και εκτελεστικές ικανότητες.
Η Άντα και ο Άκης Wildthing κάνουν μαζί του μια αναδρομή στην πολύχρονη πορεία του.
Όπως είναι δύσκολο να δώσεις ταυτότητα σε ένα βαμπίρ, έτσι είναι δύσκολο να δώσεις ταυτότητα σε ένα μουσικό μυαλό που ζει δεκαετίες και συνεχώς εξελίσσεται. Psycho Fantasic παράνοια, ανατριχιαστικά ριφ, μελωδία, ένταση και συναίσθημα είναι η βασική φόρμα που επιλέγουν να κινηθούν οι ElectroVampires. Από το ξεκίνημά τους το 2010 μέχρι σήμερα έχουν υποστεί σημαντική εξέλιξη που έχει σαν αποτέλεσμα την πρώτη τους ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, το LP Behind the Εyes of the Shadow, με μία άρτια εικαστική αισθητική να το πλαισιώνει μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Αλλά καλύτερα να δώσω το λόγο στους ίδιους τους ElectroVampires.
Our progress so far...
The Greeks (Α - Ω)...
(όπως συλλέχθηκε από τον ηλ. τύπο)
-Τον είδες τον Τσίπρα; 40 χρονών με δύο παιδιά και πρωθυπουργός!
-Άσε με ρε μάνα. Διάλογος ανωνύμου ελληνικής οικογενείας (Ηθικόν δίδαγμα: Πάλι καταφέραμε να βρούμε ... Εθνάρχη με πέραση στις γριές.)
Είχαμε μια ευκαιρία να χρεοκοπήσουμε και τη χάσαμε. Ο 'one and only' Γιάνης (Αχ συμφωνούμε Γιάνη μου, αλλά ποιος μας ακούει; - γαμώτο!)
Αν μακροημερεύσει αυτή η κυβέρνηση θα μας πάρουν και την Ακρόπολη. Βαγγέλας (ο της ιστορικής παρατάξεως, αλλά δεν χρειάζεται και πολύ ταλέντο για να πει κανείς το προφανές.)
Ζωής θέλοντος θα πάει η συμφωνία στη Βουλή. Ευκλείδης Τσακαλώτος, βασικά αγγλόφωνος τσάρος της οικονομίας (ριζοσπαστικά αρισττερούλικη σύνταξη #1. Υ.Γ. «Πώς είπατε;;»)
Δεν κάναμε δηλώσεις που εκτίθουν τη χώρα. Αλεξέι «Τσε» Τσίπριν, δε μπος (ριζοσπαστικά αρισττερούλικη σύνταξη #2. Υ.Γ. «Πώς τα λες;»)
-Πόσων ετών είσαι;
-Όσο δείχνω...
-Ποιον θάψατε μωρή στην Αμφίπολη; Δημώδες (Κλέη προγόνων παιδεύουσι απογόνους.)
Δηλαδή, πόσα μακαρόνια τρώει ο κόσμος για να βγάλουμε την αύξηση 10% στις δαπάνες του; Νίκος Φίλης, άνθρωπος του λαού (α, όλα κι όλα, όταν κάνουμε οικονομοτεχνικές μελέτες δεν μπορούμε να αγνοούμε πατάτες και φασολάκια...)
-Αφεντικό, πότε θα πάρουμε άδεια;
-Αχαχαχαχα καλό! Το άλλο με το πότε θα πληρωθείτε το ξέρετε; Πάλη των τάξεων (Τουλάχιστον όμως έχουμε γκουβέρνο ακριβοδίκαιο και... ο Θεός θα μας λυπηθεί - δεν μπορεί! Έτσι δεν είναι; Ε;)
Μπαίνω σπίτι από δουλειά, βλέπω Γερμανό με σανδάλι ξαπλωμένο στον καναπέ. «Έλα», μου λέει, «φίλε, σα στο σπίτι σου.» Τι συμφωνία έκλεισαν ρε μαλάκα;! Ανωνύμου του Έλληνος (Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Οι Έλληνες όμως...)
Καλό 2016...
Υ.Γ. Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους, υπάρχουν και άτομα που δεν έχουν γούστο.